Openbaar vervoer

Openbaar vervoer (afgekort ov)^[1] is personenvervoer dat openbaar toegankelijk is, dat wil zeggen dat iedereen (onder voorwaarden) van de vervoerdienst gebruik kan maken. Twee veel voorkomende voorwaarden: de reiziger betaalt het geldende tarief en de volgt de gebruikelijke fatsoensregels op. Openbaar vervoer is sinds medio twintigste eeuw vooral een vorm van gesubsidieerd vervoer, in de beginperiode kwam meer commercieel vervoer voor. Openbaar vervoer is een alternatief voor het zelf kopen of huren van een vervoermiddel.

Vervoerdiensten kunnen onderscheiden worden in collectief vervoer en individueel vervoer. Bij collectief vervoer wordt het vervoermiddel gedeeld met andere reizigers, die een andere herkomst of bestemming kunnen hebben. Bij individueel vervoer wordt het vervoermiddel ingezet voor de specifieke vervoerwens van één reiziger of groep van samen reizende reizigers. Bij dat laatste denkt men vooral aan taxi's. Individueel openbaar vervoer wordt ook aangeduid als besloten vervoer.

Ten slotte kan onderscheid gemaakt worden tussen lijndiensten en vraagafhankelijk vervoer. Lijndiensten rijden volgens een vaste dienstregeling, of er nu veel of weinig reizigers zijn. Het is goed mogelijk dat een lijndienst op verzoek met twee of meer voertuigen wordt gereden, als er incidenteel veel reizigers worden verwacht. Vraagafhankelijke diensten passen zich aan de vraag die zich op dat moment voordoet. Vaak moet men vooraf bellen om van een vraagafhankelijke dienst gebruik te maken.

1. ↑ officiële afkorting 'ov' in Woordenlijst van de Nederlandse Taal