Palestijnse vluchtelingen

Palestijnse vluchtelingen zijn de Palestijnen die oorspronkelijk hun woonplaats hadden in het Mandaatgebied Palestina, maar ten gevolge van de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 en de oprichting van de staat Israël in 1948 massaal moesten vluchten of verdreven werden van hun grond- en leefgebied en daarbij hun middelen van bestaan kwijt raakten. Hieronder vallen niet de intern ontheemde Palestijnen die naderhand burger in Israël werden.

Zo'n vlucht/verdrijving vond nogmaals plaats tijdens en na de Zesdaagse Oorlog in 1967, toen Israël Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever, en de Gazastrook op respectievelijk Jordanië en Egypte veroverde. Onder de rond 300.000 vluchtelingen van 1967 bevonden zich velen die in 1948 als vluchteling op de Westelijke Jordaanoever terecht waren gekomen.^[1]

Het hele proces van hun massale vlucht en verdrijving, de oprichting van de staat Israël en de voor hen rampzalige gevolgen ervan staat onder Palestijnen en andere Arabische volken bekend als al-Nakba ('de catastrofe').^[2] Dit wordt jaarlijks herdacht op 15 mei, de 'Al-Nakbadag'. De nakomelingen van deze vluchtelingen worden door de UNRWA ook als Palestijnse vluchtelingen beschouwd voor zover ze wonen en geregistreerd zijn in het werkgebied van de UNRWA in Palestina, Libanon, Jordanië en Syrië.^[3]

1. ↑ Middle East: Plight of Palestinian refugees worsening in most parts of Middle East, Reliefweb, 20 jun 2007
2. ↑ Quick Facts the Palestinian Nakba imeu.org
3. ↑ Who we are UNRWA