Ralph d'Escures

Ralph d'Escures (1068 - 1122) was een monnik in de abdij van Saint-Martin in Séez (Normandië) van 1078 tot 1088, prior van diezelfde abdij van 1088 tot 1089, abt van Saint-Martin van 1089 tot 1108, bisschop van Rochester van 1108 tot 1114 en aartsbisschop van Canterbury van 1114 tot zijn dood in 1122.^[1] Als abt van Séez kwam hij in conflict met de lokale heer Robert van Bellême^[2] die in opstand was gekomen tegen koning Hendrik I van Engeland en moest Ralph d'Escures in 1103 vluchten naar Engeland waar hij in contact kwam met aartsbisschop Anselmus van Canterbury die hem in 1108 benoemde tot bisschop van Rochester.^[2] In 1114 werd hij als consensuskandidaat voor het ambt van aartsbisschop van Canterbury gekozen door de hoge adel en clerus en in 1115 ontving hij het pallium waardoor zijn benoeming officieel werd.^[3] Tijdens zijn episcopaat stond vooral de strijd met het aartsbisdom York over de eis van het aartsbisdom Canterbury voor een eed van trouw van York aan Canterbury.^[1] Canterbury zou deze strijd grotendeels verliezen tijdens zijn episcopaat.^[1] In 1119 kreeg Ralph d'Escures bovendien een beroerte waardoor hij deels verlamd werd.^[1] Hij heeft nauwelijks geschriften nagelaten, afgezien van een preek op Maria-Tenhemelopneming, die men abusievelijk aan zijn voorganger Anselmus van Canterbury had toegeschreven.^[1]

1. ↑ ^{a b c d e} Martin Brett, "Escures, Ralph d' (c.1068–1122)." in H. Matthew & Brian Harrison (eds.), Oxford Dictionary of National Biography. Oxford, Oxford University Press, 2004.
2. ↑ ^{a b} Norman Cantor, Church, kingship and lay investiture in England. 1089-1135. New York, Octagon books, 1969, p. 303.
3. ↑ Norman Cantor, Church, kingship and lay investiture, p. 294.