Spectroscopie

Spectroscopie is een verzamelnaam voor wetenschappelijke technieken waarmee men stoffen kan onderzoeken aan de hand van hun elektromagnetische spectrum; men bestudeert de interactie van materie met straling van verschillende energie.^[1][2] Spectroscopische technieken worden toegepast in de natuurkunde, materiaalkunde en de analytische en fysische chemie om de samenstelling, fysische structuur en elektrochemische eigenschappen van een atomair of moleculair systeem te bepalen.

Spectroscopie is van groot belang in de astronomie, bijvoorbeeld om de samenstelling van sterren te onderzoeken. Spectroscopische technieken spelen ook een rol in de biochemie en medische wetenschappen, bijvoorbeeld bij de analyse van organische moleculen en tijdens medische beeldvorming.

Een basisprincipe in de spectroscopie is het verschijnsel dat licht (of ander type straling), door een prisma of diffractierooster, opgesplitst wordt in verschillend gekleurde lichtbundels. Hierdoor ontstaat een karakteristiek lijnpatroon, een zogenaamd spectrum, dat uniek is voor een bepaalde stof. Spectroscopische analyse is zeer gevoelig: men kan bijvoorbeeld individuele atomen detecteren in een stof. Bij de meeste spectroscopische analyses kan een miniem voorkomend sporenelement in een materiaal worden gedetecteerd via het emissiespectrum.

1. ↑ (en) Philip R. Bunker and Per Jensen. (1998), Molecular Symmetry and Spectroscopy, NRC Research Press, Ottawa ISBN 9780660196282
2. ↑ (en) D. Papoušek and M. R. Aliev. (1982), Molecular Vibrational-Rotational Spectra Elsevier, Amsterdam