Standaardomstandigheden

Standaardomstandigheden zijn in de chemische thermodynamica een stel omstandigheden die als eindig aftelpunt voor veranderingen in de thermodynamische grootheden gekozen zijn.

Gewoonlijk worden daarvoor genomen:

1. de meest stabiele fase bij de onderhavige temperatuur

   Bij kamertemperatuur is dat bijvoorbeeld grafiet (en niet diamant) voor koolstof en vloeibaar water, niet stoom.

2. voor iedere gasvormige component: een bepaalde druk die niet nul kan zijn

   Gewoonlijk is dit een druk van 1 atmosfeer (= 1,013 bar, of 101.325 pascal vaak aangeduid als standaarddruk of p₀), maar ander keuzes zijn mogelijk, mits consequent volgehouden. Sinds 1990 wordt door de IUPAC 100000 pascal aangeraden als standaarddruk.

3. voor iedere species in oplossing een bepaalde concentratie die niet nul kan zijn

   Gewoonlijk wordt hiervoor 1 mol per liter genomen, maar andere keuzes zijn soms praktischer en in sommige gevallen zelfs noodzakelijk