Supermarine Spitfire

Supermarine Spitfire
Supermarine Spitfire
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig
Bemanning 1
Varianten Mk.I t/m Mk. 24, Seafire, Seafang, Spiteful
Status
Gebruik Verenigd Koninkrijk
(1938-1955)
Geallieerden
(1940-1945)
Afmetingen
Lengte 9,12 m
Hoogte 3,86 m
Spanwijdte 11,23 m
Vleugeloppervlak 22,48 m²
Gewicht
Leeggewicht 2309 kg
Startgewicht 3071 kg
Krachtbron
Motor(en) 1 × Rolls-Royce Merlin 45 supercharged V12 motor
Vermogen 1096 kW
Prestaties
Topsnelheid 721 km/h
Klimsnelheid 13,5 m/s
Vliegbereik 1840 km
Actieradius 760 km
Dienstplafond 11300 m
Bewapening
Boordgeschut 2 × 20 mm Hispano-Suiza HS.404 kanon, 4 × 7,70 mm Browning mitrailleurs
Bommen 110 kg divers of 1 x 230 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Supermarine Spitfire was een Brits jachtvliegtuig. Het toestel werd in 1938 in productie genomen door Supermarine Division, Vickers Armstrong Ltd.. Het toestel werd gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog ingezet door de geallieerden, voornamelijk door de RAF. Er werden in totaal 20.340 stuks gebouwd.[1] Daarnaast bestond ook nog de variant Seafire, waarvan er 2.594 werden gebouwd.[1]

De Spitfire valt op door zijn stroomlijn en ellipsvormige vleugels. De versie Mk. XIV haalde een maximumsnelheid van 721 km/h op een hoogte van 8000 meter. Het vliegtuig is vooral bekend door de beslissende rol die het speelde tijdens de Slag om Engeland.

De meeste deskundigen zijn van mening dat de vliegeigenschappen van de Spitfire en zijn Duitse tegenstander, de Messerschmitt Bf 109 elkaar maar weinig ontliepen. De voordelen van de Spitfire waren de bijzondere vleugels, die een betere manoeuvreerbaarheid gaven. Ook had het toestel een groter motorvermogen en een beter zicht vanuit de cockpit. De bolvormige kap bood de mogelijkheid om zowel naar beneden, naar boven als in het rond te kijken. Een aanvankelijk nadeel van de Spitfires was dat de erin toegepaste Rolls-Royce Merlin-motor ter verkrijging van een maximaal vermogen met carburateurs was uitgerust, terwijl de Messerschmitt over een injectiemotor beschikte. Door de carburateurs kon de Spitfire geen lange tijd ondersteboven vliegen of steile duiken uitvoeren, omdat bij negatieve g-krachten de motor te weinig brandstof kreeg en daardoor kon uitvallen.

  1. a b www.supermarine-spitfire.co.uk/production.html

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search