The Velvet Underground

The Velvet Underground
The Velvet Underground & Nico rond 1966, met de klok mee vanaf linksboven: Lou Reed, Sterling Morrison, John Cale, Maureen Tucker en Nico
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1964-1973 (reünies in 1990, 1992-1994, 1996)
Oorsprong	New York,  Verenigde Staten
Genre(s)	experimentele rock, artrock, protopunk (tot 1968), folkrock, poprock (vanaf 1969)
Label(s)	Verve Records, MGM, Atlantic, Polydor, Mercury, Sire
Manager	Andy Warhol (1965-1967) Steve Sesnick (1967-1973)
Verwante acts	Nico
Leden
Zang, Gitaar	Lou Reed † (1964-1970)
Multi-instrumentalist	John Cale (1964-1968)
Gitaar	Sterling Morrison † (1964-1971)
Drums	Maureen Tucker (1965-1971)
Gitaar, basgitaar, zang	Doug Yule (1968-1973)
Drums	Angus MacLise † (1964-1965)
Drums	Walter Powers (1970-1971)
Basgitaar	Willie Alexander (1971-1973)
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

The Velvet Underground was een experimentele rockgroep uit New York die actief was van 1964 tot 1973. Hoewel de groep destijds geen noemenswaardig commercieel succes boekte, geldt The Velvet Underground tegenwoordig als een van de meest vooruitstrevende en invloedrijkste rockgroepen aller tijden.^[1]

De klassieke bezetting van de groep bestond uit zanger en gitarist Lou Reed, multi-instrumentalist John Cale, gitarist Sterling Morrison en drummer Maureen Tucker. In 1967 verscheen hun debuutalbum The Velvet Underground & Nico, onder toeziend oog van kunstenaar Andy Warhol en met een gastrol voor zangeres Nico. Dit album wordt gezien als een mijlpaal in de rockgeschiedenis vanwege de innovatieve combinatie van rockmuziek met aleatorische muziek, microtonaliteit en minimale muziek, begeleid door taboedoorbrekende poëzie over de duistere kant van het leven, met onderwerpen als drugsgebruik, sadomasochisme en decadentisme.

Op hun tweede album, White light/White heat uit 1968, klonk de groep nog rauwer en compromislozer dan voorheen. Vanwege meningsverschillen met Reed verliet Cale de groep in 1968 en werd hij vervangen door Doug Yule. Op hun daaropvolgende albums, The Velvet Underground uit 1969 en met name Loaded uit 1970, maakte het experiment plaats voor toegankelijke rockmuziek. Na het vertrek van Reed in 1970 viel de groep langzaam uit elkaar.

In de jaren 90 keerde de groep in haar klassieke bezetting terug voor een reünietournee. Het laatste optreden vond plaats in 1996, bij de introductie van de groep in de Rock and Roll Hall of Fame.

1. ↑ (en) The Velvet Underground | Biography & History | AllMusic