Tien geboden

Met de tien geboden (Hebreeuws:, עשרת הדברות asèrèt hadibrot, "tien woorden" of "tien uitspraken") of dekaloog (Oudgrieks: οἱ δέκα λόγοι, hoi déka lógoi, "de tien woorden") worden de leefregels aangeduid die in de Hebreeuwse Bijbel volgens het jodendom en christendom door God via Mozes aan de mensen gegeven zijn. Deze leefregels hebben ook invloed gekregen op samenlevingen waarin een abrahamistische religie dominant werd.

In de Bijbel komt de uitdrukking "de tien geboden" niet voor. De uitdrukking werd voor het eerst gebruikt door Ireneüs^[1] en Ptolemaeus Gnosticus^[2] onder verwijzing naar de vertaling in de Septuagint van Deuteronomium 10:4. Soms wordt ook de aanduiding "de stenen tafelen", "de tafelen der Wet", "Wet des He(e)ren", "De getuigenis" (naar Exodus 25:16, 21; 40:20) of "De tafelen der Getuigenis" (naar Exodus 31:18; 34:29) gebruikt.

1. ↑ Ireneüs: Adversus Haereses 4.15
2. ↑ Ptolemaeus Gnosticus: Epistula ad Floram 3.2