Verrijkt uranium

Verrijkt uranium is uranium met in verhouding meer ²³⁵U dan uranium zoals het van nature in uraniumerts voorkomt. Het bereiken van een hoger percentage uranium-235 wordt 'verrijken' genoemd.

Natuurlijk uranium bestaat hoofdzakelijk uit uranium-238, een kleine fractie uranium-235 (²³⁵U), en sporen van uranium-234. Hiervan is alleen ²³⁵U splijtbaar. Voor het op gang houden van een kettingreactie is een grotere fractie ²³⁵U nodig dan in natuurlijk uranium wordt gevonden.

²³⁵U wordt toegepast in kernreactoren en in kernwapens, een type kernsplijtwapen bekend als de uraniumbom. Voor kernenergie is uranium met een gehalte van 3 à 5 procent ²³⁵U voldoende. Voor kernwapens is een percentage ²³⁵U van minstens 20 nodig, maar is een percentage boven de 90 gewenst en gebruikelijk. Dergelijk hoog-verrijkt uranium wordt weapons grade uranium genoemd.

Uranium wordt verrijkt door zoveel mogelijk ²³⁵U uit het mengsel af te scheiden. De overgebleven uranium-238 wordt verarmd uranium genoemd. Deze is daardoor minder radioactief geworden. De gewonnen uranium-235 heeft een aanzienlijk kortere halveringstijd – nog altijd circa 700 miljoen jaar – en is dus hoger radioactief.