Vierdaagse Zeeslag

Vierdaagse Zeeslag
Onderdeel van de Tweede Engelse Oorlog
De Vierdaagse Zeeslag, door Pieter Cornelisz van Soest (1666)
Datum	11 - 14 juni 1666
Locatie	Noordzee
Resultaat	Nederlandse overwinning
Strijdende partijen
Engeland Nederland
Leiders en commandanten
George Monck George Ayscue Thomas Allin De Ruyter C. Evertsen † de Vries C. Tromp Meppel van der Hulst †
Portaal    Marine

De Vierdaagse Zeeslag was een zeeslag tijdens de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog. Het gevecht duurde van 11 juni tot 14 juni 1666, en werd uitgevochten tussen de Vlaamse en Engelse kust. De slag is een van de langste zeeslagen in de geschiedenis. Samen met de door de Nederlanders gewonnen Slag in de Baai van Bergen in 1665 en de latere succesvolle Tocht naar Chatham in 1667 zorgde de overwinning tijdens de Vierdaagse Zeeslag voor de uiteindelijke Nederlandse overwinning in de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog. En deze overwinning betekende ook dat Engeland na deze Tweede Engels-Nederlandse Oorlog gedurende de 17e eeuw nooit meer alleen een zeeoorlog tegen de succesvolle en ervaren Nederlanders durfde te starten.

De Engelse vloot bestond uit 56 schepen onder het bevel van generaal George Monck, de hertog van Albemarle, veel minder schepen dan de 85 van de Nederlandse vloot. De vloot van de Republiek stond onder het bevel van admiraal Michiel de Ruyter. De lange duur van het gevecht werd veroorzaakt doordat de Engelse vloot door een nieuw flottielje versterkt werd. De slag werd beëindigd door de Nederlanders omdat de Engelsen erin slaagden over hun zandbanken weg te vluchten.

De Nederlandse vloot kon zware schade toebrengen aan de Engelse schepen. De Engelsen verloren tien schepen, zo'n 4250 man en twee admiraals: William Berkeley en de ex-piraat Christopher Myngs. De Nederlanders verloren vier schepen (maar ze maakten er zes buit), waaronder de zware Liefde en Hof van Zeeland en twee admiraals: Cornelis Evertsen en Abraham van der Hulst.