Vierde Kruistocht

Vierde Kruistocht
Onderdeel van de Kruistochten
Intocht van de kruisvaarders te Constantinopel in 1204, Gustave Doré
Datum	1202 – 1204
Resultaat	Verval van het Byzantijnse Rijk, keizerlijke dynastie vlucht naar Trebizonde
Strijdende partijen
Kruisvaarders: Heilige Roomse Rijk Republiek Venetië Monferrato Koninkrijk Frankrijk -Champagne -Blois -Amiens -Bourgondië -Vlaanderen Balkan: Byzantijnse Rijk Koninkrijk Hongarije Koninkrijk Kroatië Dalmatië
Leiders en commandanten
Keizer Otto IV Bonifatius I van Monferrato Theobald IV van Champagne Lodewijk van Champagne Boudewijn IX van Vlaanderen Simon IV van Montfort Alexios Doukas Isaäk II Angelos Alexios III Angelos Emmerik van Hongarije

De Vierde Kruistocht (1202-1204) was een door de katholieke kerk en Europese vorsten georganiseerde militaire expeditie, oorspronkelijk om het door moslims gecontroleerde Jeruzalem te heroveren door middel van een invasie via Egypte. In plaats daarvan veroverde het kruisvaardersleger uit West-Europa de christelijke (oosters-orthodoxe) stad Constantinopel, de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk, in april 1204. Dit wordt gezien als een van de laatste gebeurtenissen in het Oosters Schisma tussen de oosters-orthodoxe kerken en de Rooms-Katholieke Kerk.

De kruisvaarders stichtten het Latijnse Keizerrijk en andere "Latijnse" staten in het Byzantijnse grondgebied dat ze veroverd hadden.