Vijfde Kruistocht

Vijfde Kruistocht
Onderdeel van de Kruistochten
Datum	1217 - 1221
Locatie	Egypte, Levant
Resultaat	Overwinning voor de Ajjoebiden Acht jaar vrede tussen de Ajjoebiden en Europa
Strijdende partijen
Kruisvaarders: Latijnse Keizerrijk Koninkrijk Jeruzalem Koninkrijk Cyprus Heilige Roomse Rijk Tempeliers Duitse Orde Hospitaalridders Koninkrijk Hongarije Koninkrijk Kroatië Dalmatië Graafschap Holland Friesland Keulen Graafschap Vlaanderen Koninkrijk Frankrijk Overig: Sultanaat Rûm Moslims: Ajjoebiden
Leiders en commandanten
Jan van Brienne Bohemund IV van Antiochië Hugo I van Cyprus Kaykaus I Keizer Frederik II Leopold VI van Oostenrijk Peter de Montaigu Herman van Salza Guérin de Montaigu Andreas II van Hongarije Willem I van Holland Filips II van Frankrijk Al-Kamil Al-Mu'azzam Al-Mujahid Al-Muzaffar Mahmud Al-Aziz Muhammad Bahramshah

De Vijfde Kruistocht (1217-1221) was een poging om Jeruzalem en de rest van het Heilige Land te heroveren door eerst het machtige Egypte van de Ajjoebiden te veroveren.

Paus Innocentius III en zijn opvolger paus Honorius III organiseerden kruisvaarderslegers onder leiding van koning Andreas II van Hongarije en hertog Leopold VI van Oostenrijk, en een aanval richting Jeruzalem liet uiteindelijk de stad achter in de handen van de moslims. Later in 1218 deed een Duits leger onder leiding van Olivier van Keulen, waaronder contingenten Hollandse, Vlaamse en Friese soldaten, ten dele onder leiding van graaf Willem I van Holland, mee met de kruistocht. Om Damietta in Egypte aan te vallen, werden ze bondgenoten van het Seltsjoekse sultanaat Rûm in Anatolië, die de Ajjoebieden aanviel in Syrië in een poging om te beletten dat de kruisvaarders op twee fronten moesten vechten.

Nadat de haven van Damietta was bezet, marcheerden de kruisvaarders zuidwaarts naar Caïro in juli 1221, maar gingen terug nadat hun slinkende voorraad geleid had tot een gedwongen terugtocht. Een nachtelijke aanval onder leiding van sultan Al-Kamil resulteerde in een groot verlies aan de kant van de kruisvaarders, en uiteindelijk moest het leger zich overgeven. Al-Kamil ging akkoord met een acht jaar durend vrede met Europa.