Volksetymologie

In de taalkunde spreekt men van een volksetymologie als een woord door een gebruiker — onder invloed van andere daarop lijkende bekende woorden — naar zijn woordvorm op onjuiste wijze wordt geïnterpreteerd en dan volgens die interpretatie wordt uitgesproken en geschreven. Meestal gaat het hier om leenwoorden die niet als zodanig worden herkend, en vervangen worden door een meer bekende woordvorm. Zulke "herinterpretaties" kunnen eenmalig zijn, en worden dan niet blijvend in de woordenschat opgenomen. In een vrij groot aantal gevallen zijn zij echter wel blijvend, zoals scheurbuik (van Latijn scorbutus) en kattebelletje (van Italiaans scartabello, of het Spaanse cartapel).