Vulgair Latijn

Vulgair Latijn^[1] (ook Volkslatijn genoemd) is die vorm van het Latijn waaruit de Romaanse talen zijn ontstaan. Dit was de Latijnse omgangstaal zoals deze gesproken werd op het moment dat de Romeinen de gebieden om hen heen veroverden. Dit vulgair Latijn staat tegenover het klassiek Latijn, het 'officiële' Latijn zoals dat in het literaire proza gebruikt werd^[2]. Er zijn twee benaderingen mogelijk om tot kennis van het vulgair Latijn (VL) te komen: (terug) reconstrueren vanuit de Romaanse talen, of reconstrueren op basis van de overgeleverde resten van de omgangstaal.

1. ↑ De term vulgair is hier niet depreciërend bedoeld. Alhoewel men in het algemeen niet enthousiast is over deze ingeburgerde term, blijft men deze, bij gebrek aan beter, hanteren.
2. ↑ De scheidslijn tussen 'literair' en 'niet-literair' is niet scherp te trekken, maar o.h.a. worden technische traktaten, als bijv. Frontinus' geschrift over de Aquaducten, een veterinair werk als de Mulomedicina Chironis of het kookboek van Apicius, als bronnen voor onze kennis van het vulgair Latijn beschouwd.