Dei sameinte arabiske emirata

لإمارات العربيّة المتّحدة Al-Imārāt al-‘Arabīyah al-Muttahidah (norsk: Dei sameinte arabiske emirata, emiratarabisk)
Flagg Riksvåpen
Nasjonalsong	«Isji biladi»
Offisielle språk	Arabisk
Hovudstad	Abu Dhabi
Styresett President Statsminister	Føderal republikk Khalifa bin Zayed Al-Nahyan Mohammed bin Rashid Al Maktoum
Flatevidd  – Totalt  – Andel vatn	83 600 km² (114.) 0 %
Folketal  – Estimert (2017)  – Folketeljing (2010)  – Tettleik	6 072 475 (111.) 6 888 888 72,6 /km² (114.)
Sjølvstende frå Storbritannia	1. desember 1971
Nasjonaldag	2. desember
BNP  – Totalt (2015)  – Per innbyggjar	641 900 mill. USD (32.) 78 700 USD (9.)
Valuta	Emiratarabisk dirham (AED)
Tidssone	UTC +4
Telefonkode	+971
Toppnivådomene	.ae

Dei sameinte arabiske emirata (arabisk دولة الإمارات العربية المتحدة Dawlat al-Imārāt al-‘Arabīyah al-Muttaḥidah), stundom berre kalla Emirata eller UAE, er eit land søraust på Den arabiske halvøya ved Persiabukta. Det grensar til Oman i aust og Saudi-Arabia i sør, i tillegg til ei maritim grense med Qatar og Iran. I 2013 hadde Emirata 9,2 millionar innbyggjarar, der 1,4 millionar var emiratarabiske borgarar og 7,8 millionar utlendingar.^[1]

Landet vart grunnlagt i desember 1971 og er eit samband av sju emirat, Abu Dhabi (som tener som hovudstaden), Ajman, Dubai, Fujairah, Ras al-Khaimah, Sharjah og Umm al-Quwain. Kvart emirat vert styrt av ein absolutt monark. I lag dannar dei det føderale høgsterådet. Ein av monarkane vert vald som president i Dei sameinte arabiske emirata. Islam er offisiell religion i UAE, og arabisk er offisielt språk, sjølv om engelsk vert mykje nytta.

Oljereservane i landet er dei sjuande største i verda,^[2] medan naturgassreservane er dei 17. største.^[3] Den avlidne Sjeik Zayed, som styrte i Abu Dhabi og var den fyrste presidenten i UAE, hadde styringa med utviklinga av Emirata og styrte oljeinntektene inn i helsevesen, utdanning og infrastruktur.^[4] Økonomien i UAE er den mest diversifiserte i Golfrådet, og den mest folkerike byen Dubai har oppstått som ein global by og eit knutepunkt for internasjonal flytrafikk.^[5][6] Likevel er landet særs avhengig av eksport av petroleum og naturgass.^[7][8][9]

UAE har vorte kritisert for korleis dei handsamar menneskerettane, mellom anna ved bruk av sjarialover i rettssystemet.^[10][11][12] Den aukande internasjonale profilen til UAE har gjort at analytikarar har gjeve landet status som ei regionsmakt og ei mellommakt.^[13][14]

1. ↑ «Labor Migration in Dei sameinte arabiske emirata: Challenges and Responses». migrationpolicy.org. 
2. ↑ «Oil – proved reserves». Cia.gov. Arkivert frå originalen 20. oktober 2012. 
3. ↑ Natural Gas. BP Statistical Review of World Energy June 2012
4. ↑ «Dei sameinte arabiske emirata profil». BBC News. 14. november 2012. 
5. ↑ Iyer, Srinivasan (30. desember 2014). «Dubai International is world’s busiest airport». The National. Henta 5. juni 2016. 
6. ↑ «IMF Data Mapper». Imf.org. 
7. ↑ «United Arab Emirates». CIA World Factbook. 
8. ↑ «WTO Trade Statistic 2009». Stat.wto.org. 
9. ↑ «Economic diversification in the GCC countries» (PDF). s. 13. Arkivert frå originalen (PDF) 5. desember 2014. Henta 5. juni 2016. 
10. ↑ «Sharia law and Westerners in Dubai: should non-Muslims in UAE be made to face islamic justice?». 
11. ↑ «Dei sameinte arabiske emirata: Torture and Flogging». Fanack. Arkivert frå originalen 6. oktober 2014. Henta 5. juni 2016. 
12. ↑ «Country Reports on Human Rights Practices for 2008». Jeffrey T. Bergner. s. 2203. 
13. ↑ Laipson, Ellen (3. september 2014). «The UAE and Egypt's New Frontier in Libya». The National Interest. Henta 5. juni 2016. 
14. ↑ Evans, Gareth (29. juni 2011). «Middle Power Diplomacy». Henta 5. juni 2016.