Eric Clapton

Eric Clapton
Clapton på konsert i München i Tyskland 5. juni 2010
Fødd	30. mars 1945 (79 år)
Fødestad	Ripley
Fødenamn	Eric Patrick Clapton
Alias	Slowhand
Opphav	Storbritannia, USA
Aktiv	1962 til i dag
Sjanger	Rock, bluesrock, blues, psykedelisk rock, hardrock
Instrument	Vokal, gitar
Kjende instrument	«Blackie»: Fender Stratocaster «Brownie»: Fender Stratocaster Gibson SG Gibson ES-335 Gibson Les Paul
Tilknytte artistar	The Yardbirds, John Mayall & the Bluesbreakers, Powerhouse, Cream, Free Creek, The Dirty Mac, Blind Faith, J.J. Cale, The Plastic Ono Band, Delaney, Bonnie & Friends, Derek and the Dominos, T.D.F.
Plateselskap	Warner Bros., Reprise, Polydor, RSO, Atco, Apple, Deram[1]
Verka som	Musikar, låtskrivar, produsent
Gift med	Pattie Boyd, Melia McEnery
Sambuar med	Lory Del Santo, Yvonne Kelly
Born	Conor Clapton
Prisar	Rock and Roll Hall of Fame, kommandør i den britiske imperieorden, Grammy Lifetime Achievement Award, Silver Clef Award

Eric Patrick Clapton (fødd 30. mars 1945) er ein engelsk gitarist, vokalist og låtskrivar. Clapton er den einaste musikaren som er innlemma tre gonger i Rock and Roll Hall of Fame: ein gong som soloartist, og to gonger som medlemmar av The Yardbirds og Cream. Clapton har vorte kalla ein av dei viktigaste og mest påverkande gitaristane gjennom tidene.^[2] Clapton vart rangert på fjerdeplass på lista til Rolling Stone då dei kåra dei 100 største gitaristane gjennom tidene^[3] og på lista til Gibson over dei 50 største gitaristane.^[4] Han har motteke 17 Grammyprisar,^[5] og i 2004 vart Clapton utnemnd til Commander of the British Empire (CBE) for bidraga sine til musikken.^[6]

På midten av 60-åra forlet Clapton The Yardbirds for å spele blues med John Mayall & the Bluesbreakers. I året han var med Mayall, fekk Clapton kallenamnet «Slowhand», og ein graffiti i London erklærte at «Clapton is God». Like etter at han forlet Mayall danna Clapton powertrioen Cream i lag med trommeslagar Ginger Baker og bassist Jack Bruce, der Clapton spelte lange bluesimprovisasjonar og «kunstferdig, blues-basert psykedelisk pop». Gjennom det meste av 70-åra spelte Clapton musikk påverka av den rolege stilen til J.J. Cale og reggaemusikken til Bob Marley. Versjonen hans av Marley sin «I Shot the Sheriff» var med på å få reggaen ut til dei store massane.^[7] To av dei mest populære songane hans er «Layla», spelt inn av Derek and the Dominos, og Robert Johnson sin «Crossroads», spelt inn av Cream. I 1998 grunnla Clapton, som var tidlegare alkohol- og heroinmisbrukar, Crossroads Centre på Antigua, eit medisinsk senter for tidlegare stoffmisbrukarar.^[8]

1. ↑ «Rock & Roll Library – Eric Clapton's Releases». Liste. Rock & Roll Library. Arkivert frå originalen 22. november 2007. Henta 13. mars 2011. 
2. ↑ «100 Greatest Artists of All Time: Eric Clapton», Rolling Stone, henta 13. mars 2011 
3. ↑ «The 100 Greatest Guitarists of All time». Rolling Stone. 24 March 2004. Arkivert frå originalen 11. desember 2010. Henta 13. mars 2011. 
4. ↑ «Gibson.com Top 50 Gitarists of All Time – 10 to 1». Gibson.com. Henta 3 June 2010. ^{[daud lenkje]}
5. ↑ Eric Clapton, All Music: Grammy Awards Henta 13. mars 2011
6. ↑ Ex-rebel Clapton receives his CBE The Telegraph Henta 13. mars 2011
7. ↑ Inductee: Eric Clapton. Rock and Roll Hall of Fame. 23. februar 2010.
8. ↑ «Eric Clapton», Rolling Stone - Artists, henta 13. mars 2011