Back Tina Turner Afrikaans Tina Turner ALS Tina Turner AN تينا ترنر Arabic تينا تيرنر ARZ Tina Turner AST Tina Turner Aymara Tina Törner Azerbaijani تینا ترنر AZB Tina Turner BCL
Tina Turner (26. november 1939 som Anna Mae Bullock–24. mai 2023) var ein USA-amerikansk songar, låtskrivar, dansar og skodespelar.
Ho starta musikkarrieren i midten av 1950-åra som ein songar i Ike Turner sitt Kings of Rhythm, og spelte først inn musikk i 1958 med namnet «Little Ann».[1] Ho byrja først å bruke namnet Tina Turner i 1960 som medlem i Ike & Tina Turner Revue.[2] Dei fekk suksess med ei rekkje kjende hittar, som «A Fool in Love»,[3] «River Deep – Mountain High» (1966), «Proud Mary» (1971) og «Nutbush City Limits» (1973), ein song ho skreiv sjølv. I sjølvbiografien sin I, Tina, avslørte ho at ho fleire gonger var blitt mishandla av Ike Turner før dei gjekk frå kvarandre i 1976 og til slutt skilde seg i 1978.
Etter skilsmissa frå Ike Turner, bygde ho opp att karrieren sin, men sleit i starten med å få suksess som soloartist. Tidleg i 1980-åra lanserte ho eit comeback med ei rekkje hittar, som starta i 1983 med «Let's Stay Together», etterfølgd i 1984 av det femte soloalbumet Private Dancer, som vart ein verdsomfattande suksess. «What's Love Got to Do with It», den mest suksessrike singelen frå albumet, vart seinare nytta som tittelen på ein biografisk film, basert på sjølvbiografien hennar. I tillegg til musikkarrieren hennar, spelte Turner òg i fleire filmar, mellom anna ei rolle i 1975 i rockemusikalen Tommy og ei rolle i Mel Gibson-filmen Mad Max Beyond Thunderdome i 1985. I tillegg hadde ho ei rolle i filmen Last Action Hero.
Turner var ein av dei mest populære underhaldningsartistane i verda, og fekk kallenamnet «The Queen of Rock n Roll».[4][5][6] Ho er blitt kalla den mest suksessrike kvinnelege rockeartisten,[7] vann åtte Grammy-prisar og selde feire konsertbillettar enn nokon annan artist i historia.[8] Det samla album- og singelsalet hennar er kring 100 millionar kopiar verda over.[9] Ho var kjend for å vere energisk på scenen,[5] den kraftige vokalen hennar og den langvarige karrieren.[10] I 2008 kom Turner attende etter ei delvis pensjonering og la ut på Tina!: 50th Anniversary Tour.[11] Denne turneen vart ein av dei bestseljande turneane i 2008–2009.[12] Rolling Stone rangerte ho på 63. plass på lista si over dei 100 beste artistane gjennom tidene.[13] I 1991 vart ho innlemma i Rock and Roll Hall of Fame.
- ↑ Collis 2003, s. foreword.
- ↑ Bego 2005, s. 60-62.
- ↑ Ike and Tina Turner - A Fool in Love (på engelsk), henta 25. mai 2023
- ↑ Rafferty, Terrence (juli 27, 2008). «Tina Turner: Queen of Rock 'n' Roll». The New York Times. Henta 6. juni 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Wolman, Baron. «Tina Turner on Stage». Gallery of The Popular Image. San Francisco Art Exchange. Arkivert frå originalen 28. september 2007. Henta 6. juni 2014.
- ↑ «Tina Turner Covers Vogue Tyskland" Billboard Magazine
- ↑ «Biography on Tina Turner». Biography.com. A&E Television Networks. Henta september 3, 2008.
- ↑ «The 100 Greatest Singers of All Time». Rolling Stone (1066): 73. November 27, 2008. Arkivert frå originalen 8. mars 2009. Henta April 6, 2009.
- ↑ Willander, Arne (25. november 2009). «70? 70! Glückwunsch, Tina Turner!». B.Z. (på tysk) (Axel Springer AG). Henta 6. juni 2014.
- ↑ «Amway Global to be Presenting Sponsor of 'Tina Turner Live in Concert' 2008». Reuters.com. juli 10, 2008. Arkivert frå originalen 10. januar 2009. Henta oktober 31, 2008.
- ↑ Gundersen, Edna (september 30, 2008). «Tina Turner is back by popular demand». USA Today. Henta 6. juni 2014.
- ↑ Terry, Al (september 21, 2008). «Tina Turner Live Tickets – One Of The Biggest Selling Concert Tickets Ever». Pressemeldungen.at. Henta 6. juni 2014.
- ↑ «100 Greatest Artists of All Time" Rolling Stone
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search