AIM-9 Sidewinder

AIM-9 Sidewinder

Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Raytheon (Philco/General Electric)
Rodzaj	powietrze-powietrze
Przeznaczenie	przeciwlotnicza
Data konstrukcji	1950
Lata produkcji	od 1952
Operacyjność	od 1955
Długość	2850 mm
Średnica	127 mm
Rozpiętość	630 mm
Masa	91 kg
Prędkość	2,5 Ma (3060 km/h)
Zasięg	1 – 18 km
Naprowadzanie	termiczne (podczerwień)
Masa głowicy	9,4 kg
Typ głowicy	odłamkowa
Użytkownicy
Arabia Saudyjska, Argentyna, Australia, Bahrajn, Belgia, Brazylia, Chile, Czechy, Dania, Egipt, Finlandia, Filipiny, Holandia, Indonezja, Iran, Irak, Izrael, Japonia, Jordania, Kanada, Kolumbia, Korea Południowa, Kuwejt, Malezja, Maroko, Meksyk, Oman, Pakistan, Polska, Portugalia, Rumunia, Singapur, Stany Zjednoczone, Szwecja, Szwajcaria, Tajlandia, Tajwan, Turcja, Tunezja, Wenezuela, Węgry W przeszłości: Austria, Etiopia, Francja, Grecja, Hiszpania, Kamerun, Niemcy, Nowa Zelandia, Norwegia, RPA, Wielka Brytania, Włochy, Zimbabwe
Multimedia w Wikimedia Commons

AIM-9 Sidewinder – amerykański kierowany pocisk rakietowy powietrze–powietrze przenoszony przez samoloty myśliwskie i śmigłowce. AIM-9 Sidewinder jest pociskiem naprowadzanym termicznie i do tego również nawiązuje jego nazwa, oznaczająca grzechotnika, który lokalizuje swoją ofiarę na podstawie wydzielanego przez nią ciepła. Sidewinder był pierwszym efektywnym rozwiązaniem pocisku klasy powietrze-powietrze, wielokrotnie kopiowanym i modyfikowanym, który wciąż pozostaje w użyciu.