Akacja

Ten artykuł dotyczy rodzaju roślin tropikalnych. Zobacz też: robinia akacjowa (potocznie nazywana „akacją”) i inne znaczenia tego słowa.

Akacja

Acacia cardiophylla
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Klad	różowe
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	brezylkowe
Rodzaj	akacja
Nazwa systematyczna
Acacia Mill. Gard. Dict. Abr. ed. 4: s.p. (1754)[3]
Synonimy
Adianthum Burm.f. Chithonanthus Lehm. Cuparilla Raf. Drepaphyla Raf. Hecatandra Raf. Phyllodoce Link Racosperma Mart. Tetracheilos Lehm. Zigmaloba Raf.[3]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Akacja (Acacia Mill.) – rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny bobowatych i podrodziny brezylkowych (dawniej w mimozowych). W dawnym, tradycyjnym ujęciu zaliczano tu ok. 1450 gatunków bardzo szeroko rozprzestrzenionych w strefie międzyzwrotnikowej i na przyległych obszarach stref umiarkowanych. W wąskim ujęciu dominującym współcześnie rodzaj obejmuje ok. 1030^[2]–1080^[3] gatunków występujących głównie w Australii (1045 gatunków, z czego 941 to endemity), poza tym obecnych w południowo-wschodniej Azji, wyspach zachodniego Pacyfiku, dwa gatunki rosną na Madagaskarze i Maskarenach^[4]. Część gatunków rozprzestrzenia się jako inwazyjne, a Acacia mearnsii uznana została za jeden ze 100 najbardziej inwazyjnych gatunków na świecie^[5].

Duża część gatunków tradycyjnie uznawanych za akacje została wyodrębniona do rodzajów: Senegalia (pantropikalny), Vachellia i Faidherbia (Afryka i Azja), Acaciella i Mariosousa (Ameryka Północna i Południowa).

Akacje występują na sawannach, w okresowo suchych formacjach leśnych i zaroślowych oraz na pustyniach^[4]. Stanowią kluczowy składnik takich australijskich formacji jako mulga czy brigalow^[6].

Rośliny z tego rodzaju są wszechstronnie użytkowane – dostarczają drewna, paszy dla zwierząt, także gum i nasion jadanych przez aborygenów, są źródłem tanin używanych do garbowania, niektóre mają właściwości halucynogenne, lecznicze, wykorzystywane bywają jako włókiennicze, sadzone są w celu rekultywacji gleb i często jako ozdobne^[7].