Anna Achmatowa

Anna Achmatowa

Анна Андреевна Горенко

Imię i nazwisko	Anna Andriejewna Gorienko
Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1889 Odessa, gubernia chersońska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	5 marca 1966 Domodiedowo, RFSRR, ZSRR
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	liryka, publicystyka, dzienniki
Muzeum artysty	Muzeum A. Achmatowej w Petersburgu
Ważne dzieła
Requiem
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Anna Achmatowa (ros. Анна Ахматова, właściwie Anna Andriejewna Gorienko (ros. Анна Андреевна Горенко); ur. 11 czerwca^?/23 czerwca 1889 w Odessie, zm. 5 marca 1966 w Domodiedowie)^[1] – jedna z najwybitniejszych rosyjskich poetek XX wieku, czołowa przedstawicielka modernizmu i akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem.

Jej twórczość to zarówno refleksyjne, subtelne liryki, jak i uniwersalne, z genialną strukturą wewnętrzną poematy w rodzaju Requiem (1935–40), mistrzowskiej tragedii o terrorze stalinowskim. Pisała utwory różnorodne tematycznie, jak Czas i pamięć, Los artystki, czy Trauma lat życia i tworzenia w cieniu stalinizmu. Jest też autorką prac historycznych o Puszkinie oraz wspomnień o Aleksandrze Błoku i Amedeo Modiglianim. Z niewielkimi przerwami władze radzieckie ledwo ją tolerowały, przez długie okresy zakazywano publikowania jej poezji, a w 1946 roku stała się ofiarą bezpardonowej polityczno-ideowej nagonki ze strony partii, która doprowadziła do powtórnego zakazu publikacji i wystąpień publicznych. Po śmierci Stalina, wraz z nastaniem tzw. odwilży, stopniowo przywracana do życia publicznego i świadomości społeczeństwa ZSRR.