Aton

Aton (także Aten – w języku egipskim ỉtn oznacza tarczę słoneczną^[1]) – bóg egipski. Początkowo, w III tysiącleciu p.n.e. był jednym z wielu bogów wyznawanych w Egipcie. Aton był tarczą słoneczną – dokładniej, bogiem promieniowania żaru tarczy słonecznej – uważany wówczas za emanację boga Re. W Opowieści o Sinuhe jest mowa o królu Amenemhacie I, który po śmierci został zabrany do nieba i połączył się z Atonem^[2]. Za czasów królowej Hatszepsut Aton określany był już jako Stwórca, który stworzył wszelką istotę, który ukształtował ziemię, który dopełnił jej stworzenia^[3]. Bóg miał być bezosobowy, pozbawiony płci^[4]. Przejściowo Aton był uznawany w Egipcie za główne lub jedyne bóstwo, w ramach kultu zwanego atonizmem^[1].

↑ ^a ^b Aton, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-02] .
↑ John A. Wilson: "The Story of Sinuhe", ANET, 18.
↑ Donald B. Redford: "The Sun-disc in Akhenaten's Program: Its Worship and Antecedents, I", JARCE 13 (1976), s. 50; cytowany w pracy doktorskiej Jamesa Rogera Blacka, "The Instruction of Amenemope: A Critical Edition and Commentary", roz. 1, "Historical Context: Egypt and the Ancient Near East", s. 89 (format PDF)
↑ Faraon heretyk ojcem monoteizmu?, „Newsweek.pl”, 6 lipca 2014 [dostęp 2018-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-16] (pol.).

[epwn-1] Aton, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-02] .

[2] John A. Wilson: "The Story of Sinuhe", ANET, 18.

[3] Donald B. Redford: "The Sun-disc in Akhenaten's Program: Its Worship and Antecedents, I", JARCE 13 (1976), s. 50; cytowany w pracy doktorskiej Jamesa Rogera Blacka, "The Instruction of Amenemope: A Critical Edition and Commentary", roz. 1, "Historical Context: Egypt and the Ancient Near East", s. 89 (format PDF)

[4] Faraon heretyk ojcem monoteizmu?, „Newsweek.pl”, 6 lipca 2014 [dostęp 2018-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-16] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]