Bazylia

Bazylia
Ilustracja
Bazylia pospolita
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

bazylia

Nazwa systematyczna
Ocimum L.
Sp. Pl. 597. 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

O. basilicum Linnaeus[4]

Synonimy
  • Becium Lindl.
  • Erythrochlamys Gürke
  • Hyperaspis Briq.
  • Nautochilus Bremek.
Ocimum americanum

Bazylia (Ocimum L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Należy do niego 65 gatunków[3]. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty w strefie międzyzwrotnikowej[3], przy czym centrum zróżnicowania gatunkowego stanowi Afryka[5]. Szeroko rozprzestrzeniona jako gatunek uprawiany i introdukowany, także w strefie umiarkowanej jest bazylia pospolita O. basilicum[3], uprawiana także w Polsce[6].

Wiele gatunków z tego rodzaju uprawianych jest jako aromatyczne zioła, zawierające olejki eteryczne (zob. olejek bazyliowy), używane są jako przyprawy do pożywienia, do wciągania nosem, do odstraszania owadów i jako rośliny lecznicze[5]. Popularną rośliną przyprawową, zwłaszcza w basenie Morza Śródziemnego jest bazylia pospolita O. basilicum, wykorzystywana np. do przyprawiania zapiekanek, sosów, pizzy i likierów. Bazylia amerykańska O. americanum o aromacie przypominającym limonkowy, jest przyprawą dodawaną gł. do owoców morza. Uprawiane jako olejkodajne są także bazylia eugenolowa O. gratissimum i O. × africanum. O. obovatum bywa uprawiana jako ozdobna, ale też jest bioindykatorem miedzi[5].

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie ruggiero
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie apweb
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie powo
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. Ocimum Linnaeus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-11-22].
  5. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 637, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 121, ISBN 978-83-62975-45-7.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search