Cesarstwo Niemieckie

Cesarstwo Niemieckie
Rzesza Niemiecka

Deutsches Reich

1871–1918
Herb Flaga
Dewiza: Gott mit uns (Bóg z nami)
Hymn: "Heil dir im Siegerkranz" [a]
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Konstytucja	Konstytucja Rzeszy Niemieckiej 1871
Stolica	Berlin
Data powstania	18 stycznia 1871
Data likwidacji	9 listopada 1918
Władca	Wilhelm II
Premier	kanclerz II Rzeszy Max von Baden
Powierzchnia	540 858 km²
Populacja (1910) • liczba ludności	64 925 993
• gęstość	120,0 os./km²
Waluta	1 marka – 100 fenigów
Strefa czasowa	UTC +1
Język urzędowy	niemiecki
Religia dominująca	luteranizm, ewangelicyzm, katolicyzm
Terytoria zależne	patrz tekst
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Cesarstwo Niemieckie, Rzesza Niemiecka (niem. Deutsches Kaiserreich, Deutsches Reich) – niemieckie państwo federacyjne powstałe w wyniku zjednoczenia Niemiec dokonanego w latach 1866–1871 przez Prusy pod rządami Ottona von Bismarcka. W historiografii określane także jako Druga Rzesza (Zweites Reich)^[b]. Na przełomie XIX i XX wieku było jednym z najpotężniejszych państw Europy i świata, posiadało potężną armię i przemysł, który w tym czasie przewyższył brytyjski i ustępował tylko amerykańskiemu.

Cesarstwo Niemieckie było formalnie monarchią konstytucyjną i państwem federalnym, złożonym z państw związkowych wchodzących w skład Rzeszy będących monarchiami i wolnymi miastami. Realnie największy wpływ na kierunek polityki zachowywali cesarz, będący jednocześnie królem pruskim, oraz odpowiadający przed cesarzem kanclerz Rzeszy, który często był też premierem Prus. Prusy posiadając olbrzymią przewagę terytorialną, ludnościową i militarną górowały nad innymi państwami niemieckimi i nadawały ton polityce całej Rzeszy.