Commodore 128

Commodore 128

Typ	komputer domowy
Premiera	USA: styczeń 1985 Polska: czerwiec 1988[1][2]
Koniec produkcji	1989
Procesor	MOS 8502 @ 2 MHz Zilog Z80A @ 4 MHz
Pamięć operacyjna	128 kB
System operacyjny	Microsoft BASIC 7.0 Digital Research CP/M 3.0
poprzednik: Commodore 64 —
Multimedia w Wikimedia Commons

Commodore 128 – komputer domowy produkowany przez firmę Commodore International w latach 80. XX wieku; ostatni z 8-bitowych komputerów tej firmy, zaprezentowany na targach CES (Consumer Electronics Show) w Las Vegas, w styczniu 1985, równolegle z modelami C128D oraz CLCD^[3].

Komputer wyposażony był w dwa procesory – 8502 oraz Z80, czego skutkiem było udostępnienie użytkownikowi trzech trybów pracy. Commodore 128 mógł pracować w trybie „C128” lub „C64”, zaś drugi z zastosowanych procesorów umożliwiał korzystanie z systemu operacyjnego CP/M. Tryb „C128” był dostępny zaraz po włączeniu zasilania, a będąc w tym trybie wystarczyło wpisać polecenie w BASIC 7 „GO64” żeby uruchomił się tryb „C64” w 100% zgodny z oryginałem. Tryb ten był też dostępny od razu po włączeniu, jeśli podczas włączania lub resetu komputera był wciśnięty klawisz z logo Commodore. Aby można było korzystać z systemu CP/M należało załadować go do pamięci RAM z dołączonych dyskietek. Komputer ten otrzymał 128 kilobajtów pamięci operacyjnej (stąd jego oznaczenie liczbowe w nazwie) oraz 48 kilobajtów pamięci ROM.

W sprzedaży ukazały się trzy wersje Commodore 128: C128, C128D oraz C128DCR. Pierwsza z nich zawierała całość komputera w jednej obudowie (stacja dysków dołączana była jako odrębne urządzenie); wersja C128D wyposażona była w oddzieloną od głównej jednostki (zawierającej napęd dyskietek 5 1/4") klawiaturę. Obudowa w tej wersji była z plastiku, miała rączkę, dzięki której można było nosić komputer oraz w spodzie jednostki centralnej miejsce na klawiaturę. Wersja C128DCR różni się od C128D tym, że główna część obudowy jest z metalu i nie ma już miejsca na zamontowanie klawiatury oraz rączki do przenoszenia. Stacje dyskietek 1570, 1571 i 1572 w trybie C64 pracowały z szybkością 3600 bit/sek, w trybie C128 – 15 000 bit/sek, zaś w trybie CP/M – 35 000 bit/sek.

Do Commodore 128 powstał specjalnie przygotowany system operacyjny GEOS 128, umożliwiający również obsługę trybu swojego poprzednika Commodore 64 (komputer po włączeniu domyślnie zgłaszał się do pracy w „trybie C128”).

Komputer pracował w trybie znakowym, wyświetlając 40 lub 80 kolumn tekstu. Sześć trybów graficznych C128 (160x200 przy 4 kolorach wybranych z palety 16, 320x200 przy dwóch kolorach z palety 16, 640x200 przy dwóch kolorach) korzystało z 9 kB pamięci obrazu.