Delfin Francji

Delfin (fr. dauphin) – tytuł hrabiego Delfinatu. Nazwa pochodzi od herbu Guya II, w którym znajdował się delfin. W latach 1349–1830 był to tytuł następców tronu francuskiego, który przysługiwał najstarszemu synowi króla.

Władca Delfinatu, Hubert II, sprzedał tytuł królowi Francji Filipowi VI, który miał po jego śmierci odziedziczyć Delfinat. Stało się to w 1349 r. Król obawiał się, że skupienie zbyt wielu ziem w jego rękach mogłoby wywołać protesty zagraniczne, a być może również i wojnę, co było mu nie na rękę – trwała właśnie wojna stuletnia. Aby zapobiec ewentualnemu konfliktowi (głównym protestującym był cesarz), król zdecydował przekazać Delfinat następcy tronu (był nim syn Filipa, Jan II Dobry). Od tej pory każdy następca tronu francuskiego nosił tytuł delfina, podobnie jak np. w Wielkiej Brytanii następca tronu nosi tytuł księcia Walii, a w Hiszpanii następca tronu to książę Asturii.

Obecnie tytuł delfina jest kwestią sporną. Uznanym przez legitymistów delfinem jest od 2010 r. Ludwik, książę Burgundii. Jest on pierwszym synem Ludwika Burbona księcia Andegawenii i tytularnego króla Francji oraz Marii Małgorzaty Vargas. Uznanym przez orleanistów delfinem jest od 1999 r. Jan Orleański, książę Vendôme. Jest to drugi syn Henryka Orleańskiego, hrabiego Paryża i księcia Francji, oraz Marii Teresy Wirtemberskiej.