Gubernia besarabska

Gubernia besarabska

Бессарабская губерния

gubernia
1812–1918
Herb
Państwo	Imperium Rosyjskie
Siedziba	Kiszyniów
Powierzchnia	45 630 km²
Populacja (1889) • liczba ludności	1 628 876
• gęstość	35,7 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba ujezdów	8
Multimedia w Wikimedia Commons

Gubernia besarabska (ros. Бессарабская губерния, Biessarabskaja gubiernija) – gubernia na południowym zachodzie europejskiej części Imperium Rosyjskiego istniejąca w latach 1873–1917. Powstała na terytorium wschodniej Mołdawii uzyskanym w 1812 przez Imperium Rosyjskie od Imperium Osmańskiego traktatem w Bukareszcie, kończącym wojnę rosyjsko-turecką (1806–1812), z terytorium zależnego od Turcji Hospodarstwa Mołdawii.

W latach 1812–1873 obwód besarabski, od 1873 – gubernia. Powierzchnia guberni wynosiła 44 399 km², a ludność w 1889 liczyła 1 628 876 mieszkańców. Gubernia graniczyła od wschodu i północnego wschodu z gubernią chersońską, od północy z gubernią podolską. Zachodnia, południowo-zachodnia i południowa granica guberni była granicą państwową Imperium Rosyjskiego: z Austro-Węgrami (Królestwo Galicji i Lodomerii i Księstwo Bukowiny) i Królestwem Rumunii.

W początkach XX wieku gubernia dzieliła się na 8 powiatów (ujezdów): akermański, benderski, bielecki, chocimski, izmailski, kiszyniowski, orgiejewski i sorocki.

Gubernia przestała istnieć po epizodzie Mołdawskiej Republiki Demokratycznej poprzez aneksję przez Królestwo Rumunii w 1918. Przynależność Besarabii do Rumunii została uznana przez mocarstwa Ententy protokołem paryskim w październiku 1920.