Komputer analogowy

Komputer analogowy, maszyna analogowa – komputer przetwarzający sygnał ciągły (analogowy).

Komputer analogowy służy do rozwiązywania problemów matematycznych i innych (np. zagadnień technicznych, badania zjawisk biologicznych itp.) przez modelowanie (odwzorowywanie) odpowiednich zależności (na ogół ujętych w języku matematyki) za pomocą zjawisk zachodzących w układach mechanicznych, elektrycznych, elektromechanicznych lub elektronicznych.

Rozwinięciem komputerów (maszyn) analogowych były komputery analogowo-cyfrowe.

Komputery analogowe do przełomu lat 60. i 70. były znacznie szybsze i tańsze od ówczesnych komputerów cyfrowych^[1]. Dobrze sprawdzały się przy rozwiązywaniu równań różniczkowych i symulacji procesów^[2], jednak wzrost szybkości i spadek ceny komputerów cyfrowych oraz szybki rozwój ich oprogramowania spowodował stopniowy zanik zainteresowania komputerami analogowymi po 1970 r.

Ze względu na łatwość i intuicyjność programowania komputerów analogowych, próbowały je naśladować specjalizowane komputery cyfrowe, np. cyfrowy analizator różnicowy JAGA, oraz programy i języki programowania, np. CEMMA.