Marvin Minsky

Marvin Lee Minsky
	; Minsky w 2006
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1927 ; Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 2016 ; Boston
	profesor nauk technicznych
	Specjalność: kognitywistyka, informatyka, sztuczna inteligencja, filozofia umysłu
Uczelnia	Massachusetts Institute of Technology
	Nagrody
	Nagroda Japońska
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Marvin Lee Minsky (ur. 9 sierpnia 1927 w Nowym Jorku, zm. 24 stycznia 2016 w Bostonie^[1]) – amerykański naukowiec zajmujący się głównie naukami kognitywnymi, zwłaszcza sztuczną inteligencją (AI). Współzałożyciel laboratorium AI w Massachusetts Institute of Technology. Autor wielu tekstów i prac z zakresu sztucznej inteligencji oraz filozofii.

Był jednym z pionierów robotów bazujących na sztucznej inteligencji. Zbudował pierwszego „żółwia” LOGO. W 1951 roku zbudował pierwszą stochastyczną sieć neuronową (SNARC). Wynalazł i skonstruował współogniskowy mikroskop skaningowy. Był także konsultantem podczas kręcenia filmu 2001: Odyseja kosmiczna.

Minsky zaproponował w 1975 r. tzw. koncepcję ram, a więc jedną z pierwszych prób opisu oraz wyjaśnienia sposobu zapamiętywania zdarzeń przez ludzi. Wiele przedstawionych w tej koncepcji rozwiązań przejęła opracowana przez Rogera Schanka i Roberta Abelsona koncepcja skryptów poznawczych^[2].

↑ GlennG. Rifkin GlennG., Marvin Minsky, Pioneer in Artificial Intelligence, Dies at 88, „The New York Times”, 25 stycznia 2016, ISSN 0362-4331 [dostęp 2016-01-26] .
↑ T. Maruszewski, Pamięć autobiograficzna jako podstawa tworzenia doświadczenia indywidualnego. [W:] J. Strelau (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 170.

[1] GlennG. Rifkin GlennG., Marvin Minsky, Pioneer in Artificial Intelligence, Dies at 88, „The New York Times”, 25 stycznia 2016, ISSN 0362-4331 [dostęp 2016-01-26] .

[2] T. Maruszewski, Pamięć autobiograficzna jako podstawa tworzenia doświadczenia indywidualnego. [W:] J. Strelau (red. nauk.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2000, s. 170.

[1]

[2]