![]() | |
padyszachini (padyszach begam) | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku |
Zainebad w Barhanpur, 1632 szczątki przeniesione do Tadź Mahal w Agrze |
Ojciec |
Abul Hasan (Asaf Chan IV) |
Mąż |
Szahdżahan |
Ardżumand Banu Begam[1] (Ardżumand-banu Begam[2]), Malika-i Dżahan[3], Mumtaz Mahal[3][4][5](Mumtaz-i Mahal[1]) (ur. 6 kwietnia 1593 w Agrze, zm. 17 czerwca 1631 w Barhanpur) – synowa Dżahangira, druga żona Churrama (Szahdżahana).
Urodziła się w Agrze w Indiach, jako córka Asaf-Chana Bahadura – wielkiego wezyra na dworze Dżahangira i Diwandźi Banu Begam. Jej ciotka cesarzowa Nurdżahan była główną żoną cesarza Dżahangira. Rodzina Ardżumand wywodziła się od Mirzy Ghijas-bega. Wyszła za mąż w wieku 19 lat za księcia Churrama (Szahdżahana). Była jego drugą, ulubioną małżonką. Zmarła w Barhanpur w czasie kampanii dekańskiej (obecnie w stanie Madhya Pradesh), rodząc czternaste dziecko, córkę Gauhararę Banu Begam. Jej ciało, po zakończeniu budowy grobowca, zostało pochowane w Tadź Mahal w Agrze.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search