Naukowiec

Czarnoskóra kobieta i mężczyzna ubrani w fartuch laboratoryjne znajdują się w laboratorium przy stole z mikroskopem i odczynnikami chemicznymi. Mężczyzna spogląda przez okulary mikroskopu a kobieta przygląda się temu stojąc obok.
Naukowiec i naukowczyni podczas badań w laboratorium.

Naukowiec, uczony – osoba pracująca naukowo[1], ekspert w pewnej dziedzinie nauki, stosujący w prowadzonych przez siebie badaniach odpowiednie metody naukowe, osoba „poszukująca odpowiedzi na pytania, na które dotychczas nikt nie odpowiedział, za pomocą metod umożliwiających udowodnienie odpowiedzi”[2].

Zawód naukowca charakteryzuje się „wnikliwością w rozróżnianiu rzeczy na pozór jednakowych, zdolnością kojarzenia rzeczy na pozór ze sobą nie związanych oraz krytycyzmem w rozpoznawaniu prawd i fałszów mających pozory prawd. Zamiłowanie towarzyszące takiemu talentowi przejawia się jako pasja badawcza, na którą składają się niepokój wobec niewiadomego oraz pragnienie uzyskania najtrafniejszych odpowiedzi i najracjonalniejszych rozwiązań”[3]. Pasji badawczej nie można zamówić, zaplanować czy nakazać. Jest stanem psychicznym, który nie opuszcza naukowca w żadnej godzinie (stąd stereotypowe wyobrażenia uczonego robiącego, pod wpływem nagłego impulsu, notatki na marginesach czytanych gazet i na serwetkach w kawiarni).

  1. Witold Doroszewski (red.): naukowiec. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2016-03-31].
  2. Marian Mazur: Historia naturalna polskiego naukowca. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979, s. 14.
  3. Marian Mazur: Historia naturalna polskiego naukowca. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979, s. 41.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search