Neptun (pierwiastek)

Ten artykuł dotyczy pierwiastka. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Neptun

uran ← neptun → pluton
Pm ↑ Np ↓ Uqt 93 Np
Wygląd
srebrzysty
sześciokilogramowa sfera wykonana z neptunu-237
Widmo emisyjne neptunu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	neptun, Np, 93 (łac. neptunium)
Grupa, okres, blok	–, 7, f
Stopień utlenienia	III, IV, V, VI, VII
Właściwości metaliczne	aktynowiec
Właściwości tlenków	amfoteryczne
Masa atomowa	[237][a][2]
Stan skupienia	stały
Gęstość	20 200 kg/m³[1]
Temperatura topnienia	644 °C[1]
Numer CAS	7439-99-8
PubChem	23933
Właściwości atomowe Promień • atomowy 175 pm Konfiguracja elektronowa [Rn]5f46d17s2 Zapełnienie powłok 2, 8, 18, 32, 22, 9, 2 (wizualizacja powłok) Elektroujemność • w skali Paulinga • w skali Allreda 1,36 1,22 Potencjały jonizacyjne I 604,5 kJ/mol
Właściwości fizyczne Ciepło parowania 336,6 kJ/mol Ciepło topnienia 5,19 kJ/mol Konduktywność 0,822×106 S/m Ciepło właściwe 94 J/(kg·K) Przewodność cieplna 6,3 W/(m·K) Układ krystalograficzny rombowy (α), tetragonalny (β) i regularny (γ) Objętość molowa 11,59×10−6 m³/mol
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 235Np {syn.} 396,1 dnia w.e. α 0,124 5,192 235U 231Pa 236Np {syn.} 1,54×105 lat w.e. β− α 0,940 0,940 5,020 236U 236Pu 232Pa 237Np {syn.} 2,144×106 lat α 4,959 233Pa 238Np {syn.} 2,117 dnia β− 1,292 238Pu 239Np {syn.} 2,3565 dnia β− 0,722 239Pu
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Neptun, (Np łac. neptunium) – pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców o liczbie atomowej 93. Jest radioaktywnym pierwiastkiem metalicznym, pierwszym przedstawicielem transuranowców. Jego najtrwalszym izotopem jest 237
Np o czasie połowicznego rozpadu ok. 2 mln lat, powstający w kilogramowych ilościach jako produkt uboczny pracy reaktorów jądrowych^[3], np. podczas produkcji plutonu. Bardzo małe ilości tego pierwiastka można znaleźć w rudach uranowych^[4].