Pandemia COVID-19

Pandemia COVID-19

Potwierdzone przypadki COVID-19 na świecie      ≥100 mln      10 mln – 100 mln      1 mln – 10 mln      100 tys. – 1 mln      10 tys. – 100 tys.      1 tys. – 10 tys.      100–1000      1–100      brak zachorowań lub brak danych
Potwierdzone przypadki na 1000 mieszkańców      > 100      30–100      10–30      3–10      1–3      0,3–1      0–0,3      brak zakażeń lub brak danych
Choroba	COVID-19
Wirus	SARS-CoV-2
Lokalizacja	świat
Pierwsze wystąpienie	Wuhan, Chiny
Data wystąpienia	od 17 listopada 2019[1][2] (1706 dni temu)
Potwierdzone przypadki	globalnie – 765 222 932[3] (w tym region europejski – 275 974 801[3])
Ofiary śmiertelne	globalnie – 6 921 614[3] (w tym region europejski – 2 230 564[3])
Wiadomości w Wikinews
Cytaty w Wikicytatach
Multimedia w Wikimedia Commons

Pandemia COVID-19 – pandemia zakaźnej choroby COVID-19 wywoływanej przez koronawirusa SARS-CoV-2^[4]. Rozpoczęła się jako epidemia 17 listopada 2019 w mieście Wuhan, w prowincji Hubei, w środkowych Chinach, a 11 marca 2020 została uznana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) za pandemię^[5][6][1][2].

W okresie od listopada 2019 do stycznia 2020 zachorowania pojawiały się głównie w mieście Wuhan, w środkowych Chinach, ale już w połowie stycznia wirus rozprzestrzenił się w całych Chinach^[1][2]. W drugiej połowie lutego ogniska zakażeń z setkami chorych wybuchły w Korei Południowej, we Włoszech oraz w Iranie. Od 4 marca 2020 są notowane zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w Polsce^[7]. 13 marca 2020 WHO podała, że centrum pandemii koronawirusa stała się Europa^[8]. Później zachorowania rozlały się na pozostałe kontynenty, a ostatnim, na którym stwierdzono zachorowania, stała się w grudniu 2020 Antarktyda^[9].

Do 25 maja 2022 odnotowano ponad 529 mln przypadków zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w 192 państwach i terytoriach. Z tej liczby jest blisko 23 mln aktywnych przypadków, ozdrowień ponad 499 mln przypadków oraz ponad 6,30 mln zgonów^[10].

W skali międzynarodowej zostały podjęte działania w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się zakażeń. Ograniczono podróże, wprowadzono kwarantanny i godziny policyjne, odroczono lub odwołano szereg wydarzeń sportowych, religijnych i kulturalnych^[11]. W Chinach i w Korei Południowej wprowadzono środki policyjne^[12][13][14]. Część państw zamknęła granice lub wprowadziła ograniczenia ruchu granicznego, w tym przylotów pasażerów, oraz restrykcje wobec osób przekraczających granice^[15][16]. Wprowadzono kontrole temperatury pasażerów na lotniskach i dworcach kolejowych^[17]. W związku z wybuchem pandemii w 177 państwach na poziomie krajowym lub lokalnym zostały zamknięte szkoły i uniwersytety, co w wymiarze globalnym w szczycie dotknęło blisko 1,27 miliarda uczniów i studentów (72,4%)^[18].

Pandemia spowodowała globalne zakłócenia społeczne i gospodarcze^[19], w tym największą światową recesję od czasów wielkiego kryzysu^[20]. Doprowadziła do opóźnienia lub odwołania wydarzeń: sportowych(inne języki), religijnych(inne języki), politycznych(inne języki) i kulturalnych(inne języki)^[21], powszechnych braków w zaopatrzeniu(inne języki), które pogłębiły się w wyniku panicznych zakupów^[22][23][24], oraz do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń i gazów cieplarnianych(inne języki)^[25]. W internecie i mediach zaczęły szerzyć się teorie spiskowe oraz dezinformacja dotyczące wirusa^[26][27]. Odnotowano szereg przypadków ksenofobii i rasizmu wobec Chińczyków i innych mieszkańców Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej^[28].

5 maja 2023 WHO ogłosiła zakończenie stanu zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym(inne języki) (PHEIC) w związku z COVID-19^[29][30]. Niektóre kraje zmieniły już swoje podejście do zdrowia publicznego, uznając COVID-19 za chorobę endemiczną^[31][32].