Parc national de la Vanoise

Parc national de la Vanoise
	park narodowy
Państwo	Francja
Położenie	Alpy Graickie
Data utworzenia	1963
Powierzchnia	52 839 ha
	Położenie na mapie Francji Parc national de la Vanoise
	45°19′59,8800″N 6°49′59,9880″E/45,333300 6,833330
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Parc national de la Vanoise^[1]^[2]^[3] – najstarszy park narodowy we Francji. Utworzony został 6 lipca 1963 roku. Znajduje się w Alpach Graickich, przy czym zdecydowana większość jego obszaru leży na terenie Masywu Vanoise, obejmując południowo-zachodnią, najwyższą i najbardziej atrakcyjną przyrodniczo część tej grupy górskiej. Rozciąga się na powierzchni około 530 km². Od 1972 wschodnia część parku Vanoise, położona między przełęczą Col de l’Iseran na zachodzie a granicą francusko-włoską na wschodzie, na odcinku kilku kilometrów łączy się z włoskim parkiem narodowym Parco Nazionale del Gran Paradiso, tworząc jeden wysokogórski obszar chroniony o powierzchni około 1250 km².

↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 139; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-07].
↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-07].

Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
↑ Endonim francuski za Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 69, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. [dostęp 2016-11-07].

[KSNGbrak-1] Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 139; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-07].

[KSNGcytat-2] Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-11-07].

Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

[3] Endonim francuski za Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 69, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. [dostęp 2016-11-07].

[1]

[2]

[3]