Prezydenci Timoru Wschodniego

Timor Wschodni Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Timoru Wschodniego Ustrój polityczny Ustrój polityczny Timoru Wschodniego Konstytucja Konstytucja Timoru Wschodniego Władza ustawodawcza Parlament Narodowy Aniceto Longuinhos Guterres Lopes Władza wykonawcza Prezydent Francisco Guterres Premier Marí Alkatiri Rząd Rząd Marí Alkatiriego Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Najwyższy Trybunał Sprawiedliwości Prokurator Generalny Timoru Wschodniego Kontrola państwowa Kontrola państwowa Samorząd terytorialny Podział administracyjny Timoru Wschodniego Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Fretilin Narodowy Kongres na rzecz Odbudowy Timoru Partia Wyzwolenia Ludowego Partia Demokratyczna Khunto Wybory Wybory parlamentarne: 2017 Wybory prezydenckie: 2017 Referenda: 1999 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Timoru Wschodniego minister: Aurélio Guterres Wikiprojekt Polityka

Prezydent jest głową państwa niepodległej od 20 maja 2002 Demokratycznej Republiki Timoru Wschodniego. Pełni funkcje ceremonialne, ma jednak prawo weta w odniesieniu do części ustaw. Jest wybierany w wyborach powszechnych na 5 lat. Do jego obowiązków należy m.in. powołanie szefa rządu, którym zostaje lider zwycięskiej w wyborach parlamentarnych partii lub koalicji.

Pierwszym prezydentem Timoru Wschodniego wybrano w kwietniu 2002 jednego z liderów ruchu niepodległościowego, przez wiele lat więzionego przez władze indonezyjskie Xananę Gusmão. Został on zaprzysiężony 20 maja 2002 i przejął władzę z rąk administratora ONZ, Brazylijczyka Sérgio Vieira de Mello.

Tytuł prezydenta Timoru Wschodniego nosili również inni liderzy ruchu FRETILIN po ogłoszeniu niepodległości państwa w 1975. Faktyczną niezależność Timor utracił już po 9 dniach po najeździe Indonezji (7 grudnia 1975), ale kierujący partyzantką Amaral i Lobato nosili symbolicznie tytuł prezydenta do grudnia 1978.