Saluin

Saluin

Satelitarne zdjęcie delty rzeki (1994)
Kontynent	Azja
Państwo	Chiny  Mjanma  Tajlandia
Rzeka
Długość	3200[1] km
Powierzchnia zlewni	325 000[1] km²
Średni przepływ	6 500 (przy ujściu)[potrzebny przypis] m³/s
Źródło
Miejsce	Tanggula Shanmai
Wysokość	5350
Współrzędne	32°43′15″N 92°13′33″E/32,720833 92,225833
Ujście
Recypient	Morze Andamańskie
Wysokość	0
Współrzędne	16°11′39″N 97°35′00″E/16,194167 97,583333
Mapa
Mapa zlewiska Saluinu
Położenie na mapie Azji źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Saluin (chiń. upr. 怒江; pinyin Nù Jiāng; tyb. རྒྱལ་མོ་རྔུལ་ཆུ།, Wylie rGyl mo rNGul chu, ZWPY Nag qu; birm. သံလွင်မြစ်; ang. Salween) – rzeka w Chinach i Mjanmie.

Swoje źródła rzeka ma w lodowcach gór Tangla. Saluin płynie na wschód przez Wyżynę Tybetańską, potem skręca na południe i płynie wąską doliną, równolegle do górnego Mekongu i Jangcy. W górnym biegu posiada liczne progi i wodospady. Następnie przepływa skrajem Wyżyny Junnan-Kuejczou, przez Wyżynę Szan, by wpaść do Morza Andamańskiego (zatoka Martaban). Największym miastem, przez które przepływa, jest Mulmejn^[1]. Charakteryzuje się bardzo wysokimi wahaniami poziomu między okresem suszy a monsunów - ok. 20 m^[2]. Nie ma większych dopływów, na większości swej długości (łącznie 3200 km) jest niespławna; powierzchnia dorzecza wynosi 325 tys. km²^[1].

Do żeglugi nadaje się tylko pierwsze 120 km dolnego biegu^[2]; wyżej liczne przeszkody w szybkim nurcie nie pozwalają na takie wykorzystanie rzeki (poza, lokalnie, niewielkimi jednostkami), w związku z czym rzeka wykorzystywana jest głównie do spławiania drewna^[3]. Płynąc w większości głębokim kanionem, stanowi poważną barierę dla komunikacji wschód-zachód; przekracza ją w środkowym biegu Droga Birmańska^[2]. W biegu dolnym wyznacza częściowo granicę birmańsko-tajlandzką (ok. 130 km)^[3].