Schizma narodowa

Schizma narodowa (gr. Εθνικός Διχασμός, Ethnikos Dichasmos) – określenie konfliktu między królem Konstantynem I a Elefteriosem Wenizelosem i jego zwolennikami, jaki rozgrywał się między 1915 a latem 1917. Przyczyną konfliktu były rozbieżne wizje polityki zagranicznej kraju – Wenizelos opowiadał się za ścisłym sojuszem z krajami Ententy, podczas gdy król reprezentował stanowisko proniemieckie.

W sierpniu 1916 grupa oficerów ogłosiła powstanie niezależnego od monarchy rządu greckiego, do którego we wrześniu tego samego roku dołączył Wenizelos. W tym samym czasie alianci zastosowali wobec Grecji blokadę morską, której celem było zmuszenie króla Konstantyna, by zezwolił na swobodne poruszanie się ich wojsk po kraju. Ostatecznie w czerwcu 1917 Konstantyn ustąpił na rzecz syna Aleksandra. Do władzy de facto doszli wówczas wenizeliści.