Septuaginta

Septuaginta

Starożytny fragment manuskryptu Septuaginty (zwój Proroków mniejszych) ok. I w. p.n.e.
Pełna nazwa	Septuaginta
Inne nazwy	Biblia Siedemdziesięciu
Skrót(y)	LXX
Kanon	prawosławny (tylko ST)
Język	grecki
Opublikowanie kompletnego przekładu	III wiek p.n.e./I wiek p.n.e.
Księgi deuterokanoniczne	Księga Mądrości, Mądrość Syracha, Księga Judyty, Księga Tobiasza, Księga Barucha, Pieśń trzech młodzieńców, Opowieść o Zuzannie, Opowieść o Belu i wężu, 1 Machabejska, 2 Machabejska
Apokryfy	3 Ezdrasza, Modlitwa Manassesa, List Jeremiasza, 3 Machabejska, 4 Machabejska, Psalmy Salomona, Ody (zbiór passusów)
Źródła przekładu	hebrajski Stary Testament
Przynależność religijna	judaizm
Wersja online	Septuaginta
Księga Rodzaju 1, 1-3
Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. καὶ εἶπεν ὁ θεός Γενηθήτω φῶς. καὶ ἐγένετο φῶς.

Septuaginta (z łac. siedemdziesiąt; oznaczana rzymską liczbą LXX oznaczającą 70, w wydaniach krytycznych przez symbol 𝔖) – pierwsze tłumaczenie Biblii hebrajskiej i innych religijnych tekstów judaizmu z hebrajskiego i aramejskiego na grekę. Nazwa pochodzi od liczby tłumaczy, którzy mieli brać udział w pracach nad przekładem Tory. Przekład ten powstawał stopniowo pomiędzy 250 a 150 rokiem p.n.e. w Aleksandrii, i jest dziełem wielu tłumaczy^[1].

Od czasu powstania tego tłumaczenia aż do wieku IV n.e., z którego pochodzą najstarsze prawie pełne odpisy Septuaginty (Kodeks Watykański i Synajski z IV wieku oraz Aleksandryjski z wieku V), jej tekst przeszedł długą drogę kolejnych kopii, wersji, dokonanych recenzji, korekt, uzupełnień oraz prób ujednolicenia treści^[1].