Skoki narciarskie

Skoki narciarskie
Ilustracja
Główna organizacja

Międzynarodowa Federacja Narciarska i Snowboardowa (FIS)

Charakterystyka
Rodzaj sportu

sport zimowy

Sport kontaktowy

nie

Skocznia narciarska Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza w Zakopanem (największa skocznia w Polsce)

Skoki narciarskiezimowa dyscyplina sportowa rozgrywana na skoczniach narciarskich od połowy XIX wieku. Skoki narciarskie wraz z biegami narciarskimi oraz kombinacją norweską (połączenie biegów i skoków) należą do rodziny sportów narciarstwa klasycznego. Dyscyplina ta cieszy się popularnością głównie w Europie, szczególnie w krajach nordyckich (w Norwegii i Finlandii) i Europy Środkowej (w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce, Słowenii i Szwajcarii), a poza Europą dyscyplina ta jest popularna głównie w Japonii.

Celem jest wykonanie jak najdłuższego skoku po rozpędzeniu się i odbiciu od progu skoczni. Na największych skoczniach, tzw. mamucich, możliwe są skoki przekraczające 250 metrów (konkurencję tę nazywa się wtedy lotami narciarskimi). Ocenia się odległość uzyskaną przez zawodnika oraz styl skoku i lądowania.

Od 1924 skoki mężczyzn są konkurencją olimpijską na normalnej skoczni, od 1964 także na dużej, a od 1988 rozgrywane są zawody drużynowe; mistrzostwa świata od 1925 na normalnej, od 1962 na dużej, od 1982 drużynowo; od 1972 także mistrzostwa świata w lotach, a od 2004 w ramach tych zawodów organizowane są konkursy drużynowe; od 1953 prestiżowy Turniej Czterech Skoczni, a od 1979 cykl zawodów składających się na Puchar Świata. Rozgrywane są również mistrzostwa świata juniorów. W latach 1997–2010 rozgrywano także Turniej Nordycki, a od 2009 do 2013 rozgrywany był FIS Team Tour. Od 1994 organizowane jest Letnie Grand Prix, czyli cykl zawodów organizowanych w sezonie letnim, będący odpowiednikiem zimowego Pucharu Świata, gdzie skoczkowie rozpędzają się na rozbiegu po porcelanowych torach, a lądują na specjalnym tworzywie – igelicie – pokrywającym zeskok.

Od sezonu 2011/2012 w ramach Pucharu Świata rywalizują również kobiety, dla których dotąd najbardziej prestiżowymi rozgrywkami był Puchar Kontynentalny. Wchłonął on w 2004 dotychczasowy najważniejszy cykl kobiecy, FIS Ladies Winter Tournee, rozgrywany od 1999, początkowo pod nazwą FIS Ladies Grand Tournee. Od 2009 skoki kobiet weszły w program mistrzostw świata, a w 2014 skoki kobiet zadebiutowały w programie igrzysk olimpijskich[1]. Od 2012 organizowane jest również Letnie Grand Prix kobiet.

Od 18 marca 2017 nieoficjalny rekord świata w długości skoku w imprezach pod egidą FIS należy do Stefana Krafta, który uzyskał 253,5 m w Vikersund. Dłuższy nieustany skok (podparty) oddał w 2015 roku, także w Vikersund, Dmitrij Wasiljew, który uzyskał 254 metry. W kwietniu 2024 na imprezie zorganizowanej przez firmę Red Bull na doraźnie utworzonej skoczni w Akureyri rekord czterokrotnie bił Ryōyū Kobayashi, który w najdłuższej próbie 24 kwietnia uzyskał 291 metrów.

  1. Six new events added to the Olympic Winter Games programme in Sochi. 6 kwietnia 2011. [dostęp 2012-02-26]. (ang.).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search