Teoria spiskowa

Książka Siergieja Aleksandrowicza Nilusa z 1905 („Wielkie w małym i Antychryst”) zawierająca tekst Protokołów mędrców Syjonu – rosyjskiej antysemickiej fałszywki spreparowanej przez Ochranę opisującej rzekome plany osiągnięcia przez Żydów globalnej dominacji. Dała ona początek współczesnej literaturze spiskowej.

Teoria spiskowa (też: konspiracjonizm[1]) – próba wyjaśnienia genezy zdarzenia, przebiegu wydarzeń lub sytuacji, stojąca w opozycji do powszechnie uznanej wersji, wynikająca z przeświadczenia o istnieniu spisku, czyli zakamuflowanej działalności grupy osób, które rzekomo zawarły tajne porozumienie dla osiągnięcia jakiegoś celu, zatajając prawdę przed opinią publiczną.

Przykładami są tezy o dominacji ekonomicznej, politycznej i militarnej dotyczące „nowego porządku świata” (NWO), czy kwestionujące fakt lądowania człowieka na Księżycu. Kolejnym przykładem teorii spiskowych są spiskowe teorie dziejów, które starają się wyjaśniać przyczynowość procesów historycznych w sposób odmienny i krytyczny do oficjalnie uznanych (zob. rewizjonizm historyczny).

  1. Emmanuel Taïeb, Conspirationnisme [online], Encyclopædia Universalis [online] (universalis.fr) [dostęp 2020-12-14] (fr.).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search