Torfowisko

Torfowisko – jeden z typów mokradeł, siedlisk na tyle uwodnionych, że występuje tam specyficzna roślinność i zachodzą procesy akumulacji osadów organicznych. Jest to teren stale podmokły, o podłożu trudno przepuszczalnym, pokryty zbiorowiskami roślin bagiennych i bagienno-łąkowych. Od innych siedlisk hydrogenicznych odróżnia się słabym natlenieniem^[1]. Kryterium wyróżniania torfowisk zależy również od kryteriów odróżniania torfu od innych typów osadów biogenicznych, np. gytii^[2]. Akumulacja torfu zachodzi, gdy rozkład szczątków organicznych następuje wolniej niż ich powstawanie. Na spowolnienie tempa rozkładu wpływają głównie dwa czynniki – niska temperatura i małe napowietrzenie podłoża, czemu sprzyja jego duże uwodnienie^[3]. W niektórych ujęciach przyjmuje się minimalną miąższość torfu (20–70 cm), która pozwala na określenie siedliska torfowiskiem^[4]. Przykładowo, Kazimierz Tobolski przyjmuje wartość 30 cm^[2]. W skali świata torfowiska stanowią około połowy powierzchni szeroko rozumianych mokradeł^[4].

Międzynarodowa terminologia mokradeł i torfowisk może budzić niejasności^[5], gdyż w różnych językach występują nazwy zwyczajowe o rozbieżnym znaczeniu^[6].