Twierdzenie Spernera

Twierdzenie Spernera[1][2] – twierdzenie kombinatoryczne w ekstremalnej teorii zbiorów, określające maksymalną liczność rodziny zbiorów, w której żaden zbiór nie jest podzbiorem innego[1][2]. Twierdzenie to zostało sformułowane przez niemieckiego matematyka Emanuela Spernera w 1928 roku[3].

  1. a b Witold Lipski, Wiktor Marek, Analiza kombinatoryczna, t. 59, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986 (Biblioteka Matematyczna), s. 188-189, ISBN 978-83-01-04972-0 (pol.).
  2. a b Beata Bogdańska, Adam Neugebauer, Kombinatoryka, Wydawnictwo Szkolne OMEGA, 2018 (Matematyka Olimpijska), s. 72-73, ISBN 978-83-7267-712-9 (pol.).
  3. Emanuel Sperner, Ein Satz über Untermengen einer endlichen Menge, „Mathematische Zeitschrift”, 27, 1928, s. 544–548, ISSN 0025-5874 [dostęp 2024-02-28] (niem.).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search