USS Langley (CVL-27)

USS Langley (CVL-27)
	; USS „Langley” w drodze koło wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych w październiku 1943 roku
Klasa	lotniskowiec lekki
Typ	Independence
	Historia
Stocznia	New York Shipbuilding
Położenie stępki	11 kwietnia 1942
Wodowanie	22 maja 1943
	US Navy
Nazwa	„Fargo”; USS "Crown Point" (CV‑27); „Langley”
Wejście do służby	31 sierpnia 1943
Wycofanie ze służby	11 lutego 1947
	Marine nationale
Nazwa	„La Fayette”
Wejście do służby	1951
Wycofanie ze służby	marzec 1963
Los okrętu	sprzedany na złom w 1964
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	11 000 t
Długość	189,7 m
Szerokość	21,8 m (linia wodna); 33,3 m (długość całkowita)
Zanurzenie	7,9 m
	Napęd
	4 śruby, 4 kotły Babcock & Wilcox(inne języki), 4 turbiny General Electric, 100 000 KM
Prędkość	31 węzłów
	Uzbrojenie
	26 x 40 mm działa
	Wyposażenie lotnicze
	45 samolotów
Załoga	1569 oficerów i marynarzy
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Langley (CVL-27) – lekki lotniskowiec floty amerykańskiej z czasów II wojny światowej należący do typu Independence. USS „Langley” służył także we Francuskiej Marynarce Wojennej jako „La Fayette” (R96) między 1951 a 1963 rokiem. Jego nazwa wzięła się od Samuela Pierponta Langley’a, amerykańskiego naukowca i pioniera lotnictwa. USS „Langley” został odznaczony dziewięcioma battle star za swoją służbę podczas II wojny światowej. CVL-27 miał imię oraz tradycję USS „Langley” (CV-1), pierwszego lotniskowca US Navy, który został zatopiony 27 lutego 1942.