Wikariat apostolski

Wikariat apostolski – typ jednostki kościelnego podziału administracyjnego, spotykany w Kościele rzymskokatolickim. Prawo kanoniczne definiuje go następująco:

Wikariat apostolski lub prefektura apostolska oznacza określaną część Ludu Bożego, która z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze ukonstytuowana jako diecezja i jest powierzona pasterskiej trosce wikariusza apostolskiego lub prefekta apostolskiego, ażeby kierowali nią w imieniu Papieża

Kodeks prawa kanonicznego, kanon 371, paragraf 1^[1]

W praktyce status wikariatu otrzymują najczęściej wspólnoty zbyt małe, aby uzyskać status diecezji^[2], często znajdujące się na terenach misyjnych^[3]. Wikariusz apostolski najczęściej jest biskupem tytularnym. W katolickich Kościołach wschodnich oraz niektórych Kościołach prawosławnych jednostka podobnego typu określana jest mianem egzarchatu.

↑ Księga II|Część II|Sekcja II – Kościoły partykularne oraz ich zespoły|Tytuł I|Rozdział I. [dostęp 2017-06-24].
↑ Por. Nowy wikariat apostolski w Czadzie. [dostęp 2009-12-26].
↑ Wikariat apostolski – Słownik języka polskiego. [dostęp 2009-12-26].

[h1s2t1r1.html-1] Księga II|Część II|Sekcja II – Kościoły partykularne oraz ich zespoły|Tytuł I|Rozdział I. [dostęp 2017-06-24].

[2] Por. Nowy wikariat apostolski w Czadzie. [dostęp 2009-12-26].

[sjp.pwn.pl-3] Wikariat apostolski – Słownik języka polskiego. [dostęp 2009-12-26].

[1]

[2]

[3]