Hebrejsko pismo

Kanaansko-feničko 14. v. pne.
- paleohebrejsko 10. v. pne.
- aramejsko 9. v. pne.
  - brahmi i indijska 6. v. pne.
    - tibetansko 7. v.
    - kmersko/javansko 9. v.
  - hebrejsko 3. v. pne.
  - sirsko 2. v. pne.
    - nabatejsko 2. v. pne.
      - arapsko 4. v.
  - avestičko 4. - 6. v.
- grčko 9. v. pne.
  - etruščansko 8. v. pne.
    - latinično 7. v. pne.
    - rune 2. v.
    - ogamsko 4. v.
  - gotsko 4. v.
  - armensko 405.
  - glagoljičko 862.
  - ćirilično 10. v.
- samaritansko 6. v. pne.
- iberska 6. v. pne.
južnoarapsko 9. v. pne.
- etiopsko 5. – 6. v. pne.

Ovaj članak se bavi hebrejskim slovima. Za hebrejske dijakritičke znake vidi nikud (niqqud).

Hebrejski alfabet je pismo od 22 slova kojim se piše hebrejski jezik. Široko je rasprostranjen i meću jevrejskom dijasporom, tako da se i još nekoliko jezika, kao jidiš, ladino ili judeo-arapski, pišu ovim pismom.

Jevreji ga zovu alefbet (jer su prva dva slova alef [א] i bet [ב]). Broj slova, njihov redosled, njihova imena kao i njihove fonetske vrednosti su jednake kao u aramejskom pismu, jer su i Jevreji i Aramejci preuzeli feničansko pismo krajem drugog milenijuma pne.

Savremeno pismo kojim se piše hebrejski jezik je nastalo u trećem veku pne. iz aramejskog, koji su koristili Jevreji još od 6. veka pne. Pre toga, koristili su pismo koje je u 9. veku pne. nastalo iz feničanskog; u verskim spisima, Samarićani još uvek koriste varijantu ovog starog pisma.