Istopolni brak

Istopolni brak je bračna zajednica dve osobe istog pola i roda.

Drugi mogući nazivi su: „gej brak“ (za brak između dva muškarca), „lezbejski brak“ (za brak između dve žene), „rodno-neutralni brak“, ili jednostavno „brak“.

Za razliku od braka osoba različitog pola, istopolni brakovi nisu dozvoljeni u svim zemljama. Krajem 1990-ih i početkom 2000-i počinju da se ulažu veliki napori da se otklone zakonske prepreke za sklapanje građanskih istopolnih brakova. Danas su istopolni brakovi priznati u Holandiji, Belgiji, Luksemburgu, Kanadi, Španiji, Južnoafričkoj republici, Argentini, Portugalu, Danskoj, Islandu, Švedskoj, Norveškoj, Novom Zelandu, Ujedinjenom Kraljevstvu (u Engleskoj,Velsu i Škotskoj, ne i u Sjevernoj Irskoj),Irskoj, Finskoj, Crnoj Gori, Sloveniji, Urugvaju, Brazilu, Francuskoj kao i u svih 50 saveznih država SAD i delovima Meksika.

Pored istopolnih brakova postoje razni oblici zakonski priznatih istopolnih zajednica, kojima se garantuju manje ili više jednaka prava koja imaju venčani parovi. Registrovno partnerstvo, građanska zajednica ili domaće partnerstvo su različiti oblici priznavanja zajednica istopolnih parova, koji postoje u mnogim državama.

Prva država koja je u modernoj historiji priznala pravo na zakonsku zajednicu istopolnih parova bila je Danska, koja je donela zakon o registrovanom partnerstvu 1989. godine. Skandinavijski tip registrovanog partnerstva je bio gotovo jednak braku, uključujući i pravo na usvajanje dece. Ipak, registrovana partnerstva su definisana posebim zakonima, a ne zakonom o braku, pa se ne nazivaju brakom, osim u svakodnevnom govoru. Mnogi smatraju da su istopolne zajednice, definisane posebnim zakonima, čak i u slučaju kada su im garantovana ista prava kao i brakom, diskriminativne i da bi ih trebalo zameniti istopolnim brakom.