Liga naroda

Liga naroda, poznata i kao Društvo naroda, bila je međunarodna organizacija osnovana posle Pariske mirovne konferencije 1919. godine. Ciljevi lige bili su: razoružanje, sprečavanje rata kolektivnom bezbednošću, rešavanjem razmirica između zemalja pregovaračkom diplomatijom i poboljšanje globalnog blagostanja. Diplomatska filozofija lige odražava temeljnu promenu mišljenja za prethodnih sto godina. Stara filozofija, nastala na Bečkom kongresu (1815), posmatrala je Evropu kao promenljivu mapu saveza između nacija, stvarajući ravnotežu snaga održavanjem jakih armija i tajnih sporazuma. Prema novoj filozofiji, liga je bila vlada nad vladama, a njena uloga bila je rešavanje razmirica između pojedinačnih nacija na otvorenim zakonitim raspravama. Podsticaj za osnivanje lige potekao je od predsednika Sjedinjenih Američkih Država Woodrowa Wilsona, ali Sjedinjene Države nikad nisu pristupile Ligi naroda zbog zabrane kongresa da postanu član. Kongres je smatrao da se SAD već i previše upliće u evropska pitanja i nije želeo da država više učestvuje u evropskim i međunarodnim razmiricama. Takvo mišljenje bilo je široko rašireno među stanovništvom Sjedinjenih Država uprkos snažnoj želji Wilsona da Amerika postane član lige.

Ligi naroda nedostajale su vlastite oružane snage, pa je zavisila od velikih sila i očekivala da primenjuju njene rezolucije, ekonomske sankcije koje je liga odredila ili da opskrbljuju armiju po potrebi. Međutim, one su često bile nevoljne da se povinuiju volji lige.

Tokom 1930-ih, Liga je bila nesposobna da zaštiti države od invazije Sila Osovine, a početak Drugog svetskog rata označio je neuspeh lige u svojoj osnovnoj svrsi – sprečavanju budućih svetskih ratova. Nakon završetka Drugog svetskog rata zamenjuju je Ujedinjene nacije i nasleđuju nekoliko agencija i organizacija koje je osnovala Liga naroda.