Logos

Logos (gr. λόγος — um, reč, govor, slovesnost, smisao, načelo, zakon, nauka i dr.) je višeznačan filozofski i teološki pojam.

Izvorno, logos je bitan pojam antičke grčke filozofije, koji iskazuje princip, svetski um, objaktivni zakon po kome se sve događa.^[1] U Heraklitovoj filozofiji označava govor prirode koji samo mudrac čuje i razume. Kasnije su ga preuzeli hrišćanski teolozi da bi njime označavali Isusa Hrista, kao božanski logos.

U grčkoj filosofiji, kako kod Heraklita, tako i kod stoika, „logos“ kao princip koji održava i ujedinjuje svet je unutar sveta, dok je u Evanđelju po Jovanu reč o ličnosti koja u svet dolazi spolja.^[2] Hrišćansko shvatanje „logosa“ ovaj pojam povezuje ne toliko s kosmologijom i filosofskom mišlju, koliko sa istorijom spasenja i jevrejskom dogmom o stvaranju ni iz čega.^[2]

Nazivi gotovo svih savremenih nauka građeni su prema grčkoj leksici i sadrže nastavak logia što upućuje na logos o nečemu (na primer logika, psihologija, gnoseologija, ontologija, aksiologija, itd.).

1. ↑ Logos, Filozofija, Enciklopedijski leksikon, Mozaik znanja, Beograd 1973.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Greška u referenci: Nevaljana oznaka <ref>; nije zadan tekst za reference po imenu Зизијулас