Odnos uma i tela

Odnos uma i tela, ranije poznat kao odnos duše i tela, u novije vreme kao problem odnosa uma i mozga je jedno od centralnih pitanja filozofije uma i bihevioralne neuronauke.

Problem odnosa uma i mozga se tiče objašnjavanja odnosa koji postoji između umnih procesa i telesnih stanja ili procesa.^[1] Glavni cilj filozofa jeste da se utvrdi priroda uma i mentalnih procesa, te kako na um utiče telo i obratno. Pitanje je kako je moguće da svesna iskustva proističu iz gomile sive materije obdarene ničim drugim osim elektrohemijskih svojstava. Srodan problem je da se objasni kako nečiji propozicioni statovi (e.g. verovanja ili želje) mogu da uzrokuju aktivaciju individualnih neurona i kontrakcije mišića na precizno korektan način. Sa ovim problemima se suočavaju epistemolozi i filozofi uma još od vremena Rene Dekarta.^[2]

U današnjoj nauci dominira materijalistička teorija koja celokupno ponašanje objašnjava aktivnostima koja se odvijaju u mozgu i nervnom i endokrinom sistemu.^[3]

1. ↑ Kim, J. (1995). Honderich, Ted. ur. Problems in the Philosophy of Mind. Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. 
2. ↑ Companion to Metaphysics, By Jaegwon Kim, Gary S. Rosenkrantz, Ernest Sosa, Contributor Jaegwon Kim, 2nd edition, Wiley-Blackwell, 2009, ISBN 978-1-4051-5298-3
3. ↑ Dragan Marinković. Biološke osnove ponašanja. Izdavač: Univerzitet u Beogradu - Fakultet za specijalnu edukaciju i rehabilitaciju. 2017. ISBN 978-86-6203-098-6