1848 Macar Devrimi

Macar Devrimi
	1848 Devrimleri
	; Sanatçı Mihály Zichy'in 15 Mart 1848'de kalabalığa Ulusal Şarkı okuyan Sándor Petőfi tablosu
Tarih	15 Mart 1848 – 4 Ekim 1849; (1 yıl, 6 ay ve 19 gün)
Bölge	Macaristan Krallığı, Avusturya İmparatorluğu
Sonuç	Avusturya-Rusya zaferi; devrim bastırıldı Macaristan sıkıyönetim altına alındı; Arad'da on üç asi general idam edildi; Macaristan, Avusturya-Macaristan uzlaşmasına kadar askeri diktatörlük altında tutuldu.; Kossuth ve birçok müttefiki Amerika Birleşik Devletleri'ne sürgüne gitti; Avusturya İmparatorluğu Almanlaştırma politikasını uygulamaya koyuyor;
Taraflar
Avusturya Hırvatistan Krallığı ; Voyvodinalı Sırplar Sırp gönüllüler; ; Habsburg taraftarı Macarlar ; Slovak Ulusal Konseyi ; Transilvanya Rumenleri ; Transilvanya Saksonları ; Yüksek Ruten Konseyi ; Çek ve Moravyalı gönüllüler ; Rus İmparatorluğu Finlandiya Büyük Dükalığı ;	Macaristan Krallığı Macaristan Devleti (14 Nisan – 13 Ağustos 1849) Alman devlerinden gelen devrimci lejyonlar ; Polonyalı lejyonlar ; İtalyan lejyonlar ; Sekeller ; Macaristan Yahudileri ; Macaristan Almanları]] ; Macaristan Slovenleri ; Macaristan taraftarı Slovaklar ; Macaristan taraftarı Rumenler ; Macaristan taraftarı Sırplar ; Macaristan taraftarı Rusinler ; Zipser Saksonları ; Batı Macaristan Hırvatları ve Muraköz ; Šokac ve Bunyevatslar ; Banat Bulgarları ;
Komutanlar ve liderler
Franz Joseph; (2 Aralık 1848 sonrası); I. Ferdinand; (2 Aralık 1848 öncesi); Windisch-Grätz Prensi I. Alfred; Ludwig von Welden; Julius Jacob von Haynau; Franz Schlik; Karl von Urban; Josip Jelačić; Stevan Knićanin; Ľudovít Štúr; Avram Iancu; Hryhory Yakhymovych; I. Nikolay; Ivan Paskevich;	Lajos Kossuth; Lajos Batthyány (esir); Artúr Görgei (esir); György Klapka; János Damjanich; Lajos Aulich; Henryk Dembiński; Józef Bem; Józef Wysocki; Peter Giron; Alessandro Monti;
Güçler
Avusturya İmparatorluğu'ndan 170.000 asker; ve Rus İmparatorluğu'ndan 200.000 asker	1849 başı: 170.000 asker

1848 Macar Devrimi, Macaristan'da 1848-1849 Macar Devrimi ve Bağımsızlık Savaşı (Macarca: 1848–49-es forradalom és szabadságharc) olarak da bilinir. 1848'deki birçok Avrupa Devriminden birisi ve 1848'de Habsburg bölgelerindeki diğer devrimler ile yakından bağlantılıdır. Devrim başarısız olmasına rağmen, Macaristan'ın modern tarihindeki en önemli olaylardan biridir ve modern Macar ulusal kimliğinin temel taşını oluşturur. Devrimin patlak vermesinin yıldönümü olan 15 Mart, Macaristan'ın üç ulusal bayramından biridir.

Nisan 1848'de Macaristan, Kıta Avrupası'nda (1791'de Fransa ve 1831'de Belçika'dan sonra) demokratik parlamento seçimlerini uygulayan bir yasa çıkaran üçüncü ülke olmuştur. 1848 tarihli V. Kanun olan yeni oy hakkı yasası, eski feodal parlamentoyu (Estates General) demokratik temsili bir parlamentoya dönüştürmüştür. Bu yasa o dönemde Avrupa'nın en geniş oy verme hakkını sunmaktadır.^[4] Nisan yasaları, Macar soylularının tüm ayrıcalıklarını tamamen silmiştir.^[5]

Kral I. Ferdinand tarafından onaylanmış Nisan yasalarının yeni Avusturya hükümdarı Franz Joseph tarafından yasal bir hakkı olmaksızın keyfi olarak iptal etmesi önemli dönüm noktası olmuştur.^[6] Bu anayasaya aykırı eylem, kendisi ile Macar parlamentosu arasındaki anlaşmazlığı geri dönülemez biçimde tırmandırmıştır. Avusturya'nın yeni kısıtlı Stadion Anayasası, Nisan yasalarının iptali ve Avusturya'nın Macaristan Krallığı'na karşı yürüttüğü askerî harekât, saray ile anlaşma arayışında olan pasifist Batthyány hükümetinin düşmesiyle sonuçlanmış ve Macaristan'ın tam bağımsızlığını talep eden Lajos Kossuth'un takipçilerinin ortaya çıkmasına ve aniden parlamentoda güç kazanmalarına yol açmıştır. Avusturya'nın Macaristan Krallığı'na askeri müdahalesi, Macarlar arasında güçlü bir Habsburg karşıtı duygunun oluşmasına neden olmuş ve Macaristan'daki olaylar, Habsburg Hanedanı'ndan tam bağımsızlık için bir savaşa dönüşmüştür. Macar Devrimci Gönüllü Ordusu'ndaki özel askerlerin yaklaşık %40'ı ülkedeki etnik azınlıklardan oluşmaktaydı.^[7] Macaristan'ın subay kadrosuna ilişkin olarak: Macar Honvéd Ordusu'nun subay ve generallerinin yaklaşık yarısı yabancı kökenlidir. Habsburg İmparatorluğu ordusunda en azından Macar devrimci Honvéd ordusundaki kadar etnik Macar profesyonel subay mevcuttu.^[8]

1848'in diğer Avrupalı liberal devrimcilerine benzer şekilde, diplomasi ve dış politikaya ilişkin olarak, Macar liberalleri da öncelikli olarak ideolojik kaygılarla hareket etmişlerdir. Yeni ahlaki ve siyasi standartlarıyla uyumlu ülkeleri ve güçleri desteklemişlerdir. Ayrıca aynı modern liberal değerleri paylaşan hükûmetlerin ve siyasi hareketlerin "feodal tip" monarşilere karşı ittifak kurması gerektiğine inanmışlardır. Bu bakış açısı modern liberal enternasyonalizme benzemektedir.^[9]

1849'da Avusturya'nın bir dizi ciddi yenilgisinden sonra Avusturya İmparatorluğu çöküşün eşiğine gelmiştir. Yeni imparator Franz Joseph, Kutsal İttifak adına Rusya'dan yardım istemek zorunda kalmıştır.^[10] Genç İmparator Franz Joseph, Rus askeri desteği umuduyla 21 Mayıs 1849'da Varşova'da Rus Hükümdarı'nın elini öpmüştür.^[11] Rusya Çarı I. Nikolay, Franz Joseph ile anlaşmış ve 80.000 yardımcı kuvvetle birlikte 200.000 kişilik bir ordu göndermiştir. Ortak Rus-Avusturya ordusu nihayet Macar kuvvetlerini mağlup etmiş, Habsburg'un gücü yeniden sağlanmış ve Macaristan sıkıyönetim altına alınmıştır.^[12]

^ "Rosonczy: OROSZ GYORSSEGÉLY BÉCSNEK 1849 TAVASZÁN (PhD dissertation 2015)" (PDF). 17 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.
^ Zachary C Shirkey: Joining the Fray: Outside Military Intervention in Civil Wars Military Strategy and Operational Art – pp. 1944– 978-1-4094-7091-5 [1] 27 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle ..., by Spencer C. Tucker, 2009 p. 1188
^ prof. András Gerő (2014): Nationalities and the Hungarian Parliament (1867–1918) Link:[2] 25 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Chris Thornhill (2011). A Sociology of Constitutions.Constitutions and State Legitimacy in Historical-Sociological Perspective. Cambridge University Press. s. 245. ISBN 978-1-139-49580-6. 11 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.
^ "Between the campaigns of Napoleonic troops and the abolition of bondage". City of Bratislava. 24 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2007.
^ ""Bona Gábor: A szabadságharc honvédsége Link". 7 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.
^ Isser Woloch (1996). Revolution and the Meanings of Freedom in the Nineteenth Century. Stanford University Press. s. 309. ISBN 978-0-8047-2748-8. 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.
^ "Hungary's Place in Europe: Liberal–Conservative Foreign Policy Disputes in the Reform Era". Archived from the original on 30 Haziran 2023. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2023.
^ Eric Roman: Austria-Hungary & the Successor States: A Reference Guide from the Renaissance to the Present: p. 67, Publisher: Infobase Publishing, 2003 978-0-8160-7469-3
^ Paul Lendvai (2021). The Hungarians A Thousand Years of Victory in Defeat. Princeton University Press. s. 236. ISBN 978-0-691-20027-9. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.
^ The Making of the West: Volume C, Lynn Hunt, pp. 683–684

[1] "Rosonczy: OROSZ GYORSSEGÉLY BÉCSNEK 1849 TAVASZÁN (PhD dissertation 2015)" (PDF). 17 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.

[2] Zachary C Shirkey: Joining the Fray: Outside Military Intervention in Civil Wars Military Strategy and Operational Art – pp. 1944– 978-1-4094-7091-5 [1] 27 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[3] A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle ..., by Spencer C. Tucker, 2009 p. 1188

[4] rof. András Gerő (2014): Nationalities and the Hungarian Parliament (1867–1918) Link:[2] 25 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[5] Chris Thornhill (2011). A Sociology of Constitutions.Constitutions and State Legitimacy in Historical-Sociological Perspective. Cambridge University Press. s. 245. ISBN 978-1-139-49580-6. 11 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.

[6] "Between the campaigns of Napoleonic troops and the abolition of bondage". City of Bratislava. 24 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2007.

[epa.oszk.hu-7] ""Bona Gábor: A szabadságharc honvédsége Link". 7 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.

[8] Isser Woloch (1996). Revolution and the Meanings of Freedom in the Nineteenth Century. Stanford University Press. s. 309. ISBN 978-0-8047-2748-8. 2 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.

[9] "Hungary's Place in Europe: Liberal–Conservative Foreign Policy Disputes in the Reform Era". Archived from the original on 30 Haziran 2023. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2023.

[10] Eric Roman: Austria-Hungary & the Successor States: A Reference Guide from the Renaissance to the Present: p. 67, Publisher: Infobase Publishing, 2003 978-0-8160-7469-3

[11] Paul Lendvai (2021). The Hungarians A Thousand Years of Victory in Defeat. Princeton University Press. s. 236. ISBN 978-0-691-20027-9. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024.

[12] The Making of the West: Volume C, Lynn Hunt, pp. 683–684

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]