Miazma teorisi (miazmatik teori olarak da adlandırılır), kolera, klamidya veya Kara Ölüm gibi hastalıkların, gece havası olarak da bilinen "kötü hava"nın zararlı bir formu olan "miazma"dan (μίασμα, Antik Yunanca "kirlilik") kaynaklandığını savunan terk edilmiş bir tıp teorisidir. Teori, salgın hastalıklara çürüyen organik maddelerden yayılan miazmanın neden olduğunu savunuyordu.[1] Miazma teorisi genellikle bulaşıcı hastalıkların yayılmasıyla ilişkilendirilse de on dokuzuncu yüzyılın başlarında bazı akademisyenler teorinin diğer durumları da kapsadığını öne sürmüşlerdir; örneğin, bir kişinin yemek kokusunu soluyarak obez olabileceği gibi.[2]
Miazma teorisi MÖ dördüncü yüzyılda Hipokrat tarafından ortaya atılmış[3] ve Avrupa ve Çin'de antik çağlardan itibaren kabul görmüştür. Teori 1880'den sonra bilim insanları ve hekimler tarafından terk edilmiş ve yerini mikrop teorisine bırakmıştır: belirli hastalıklara miazma değil belirli mikroplar neden olmaktadır. Bununla birlikte, kokudan kurtulmaya ilişkin kültürel inançlar, atıkların temizlenmesini şehirler için yüksek bir öncelik haline getirmiştir.[4][5] Aynı zamanda iyi havalandırılan hastane tesislerinin, okulların ve diğer binaların inşasını da teşvik etmiştir.[6]
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search